متد های دیگر
مقایسه با متدهای دیگر
متدهایی در زنجیرهی بین انطباقی تا پیشگویانه وجود دارند. متدهای چابک در بخش انطباقی این زنجیره قرار دارند. متدهای انطباقی بر انطباق سریع با واقعیات تغییریافته متمرکز است. وقتی نیازهای یک پروژه تغییر میکند، یک تیم انطباقی نیز تغییر میکند. یک تیم انطباقی به سختی توضیح میدهد که در آینده دقیقاً چه اتفاقی خواهد افتاد.
در متد انطباقی هرچه تاریخ دورتر باشد، ابهام در بیان اینکه در آن تاریخ چه اتفاقی خواهد افتاد، بیشتر است. یک تیم انطباقی نمیتواند وظایفی را که اعضا در هفتهی آینده خواهد داشت گزارش دهد، تنها میتواند ترکیب کارهایی را که برای ماه آینده قرار است انجام شود بیان کند. وقتی در مورد انتشار شش ماه از حالا سؤال میشود، یک تیم انطباقی ممکن است فقط بتواند بیانیهی مأموریت (برای آن انتشار) یا بیانیهی ارزش موردانتظار در مقابل هزینه را گزارش دهد.
در مقابل، متدهای پیشگویانه، بر تحلیل و برنامهریزی آینده به صورت جزئی و برای ریسکهای شناختهشده تمرکز دارد. در نهایت، یک تیم پیشگویانه میتواند دقیقاً گزارش دهد که چه ترکیب کار و چه وظایفی در سرتاسر فرایند توسعه برنامهریزی شدهاست. متدهای پیشگویانه بر فاز ابتدایی و اثربخش تحلیل تکیه دارد و اگر این فاز با اشتباه زیادی پیش رود، ممکن است جهت پروژه به سختی اصلاح شود. تیمهای پیشگویانه اغلب یک هیأت کنترل تغییر ایجاد میکنند تا اطمینان یابند که تنها به تغییرات با ارزش فکر میشود.
متدهای رسمی، بر خلاف متدهای انطباقی و پیشگویانه، بر تئوری علوم کامپیوتری با طیف گستردهای از انواع مفاهیم ثابت تکیه دارد. یک متد رسمی میکوشد تا نبود خطاها را با درجهای از جبرگرایی ثابت کند. بعضی متدهای رسمی مبتنی بر بررسی مدل هستند و مثالهای متضادی برای کدهایی که نمیتوان ثابت کرد، فراهم میکنند. تیمهای چابک ممکن است متدهای رسمی بسیار منظمی به کار گیرند.
متدهای چابک که از دههی 90-1980 توسط James Martin و دیگران حمایت شدند، اشتراکات زیادی با «توسعهی سریع اپلیکیشنها» دارند. علاوه بر متدهای مبتنی بر تکنولوژی، متدهای مشتریمحور و طراحیمحور (مانند نمونهسازی سریع تجسممحور که توسط Brian Willison توسعه یافت)، مشتریان و کاربران نهایی را به تسهیل توسعهی چابک نرمافزار تشویق میکنند.
در سال 2008 مؤسسهی مهندسی نرمافزار (SEI) گزارش فنی «CMMI یا چابک: چرا هر دو نه؟» را برای روشن کردن اینکه مدل یکپارچهی قابلیت بلوغ (CMMI) و مدل چابک هر دو میتوانند وجود داشته باشند، منتشر کرد. CMMI ورژن 1.3 شامل تیپهایی برای پیادهسازی چابک و CMMI است.
یکی از تفاوتهای بین چابک و آبشاری، این است که تست نرمافزار در نقاط مختلفی در چرخهی عمر توسعهی نرمافزار انجام میشود. در مدل آبشاری، یک فاز تست به صورت جداگانه بعد از پیادهسازی وجود دارد. در چابک XP، به طور همزمان با پیادهسازی انجام میشود. به طور کلی اگر بیشتر ناشناختهها شناخته شوند (مانند نیازمندیهای خوبی که تا آن زمان تحلیل شدهاند)، رویکرد پیشگویانه ممکن است مناسبتر باشد. اما اگر ناشناختههای شناختهنشدهی زیادی وجود داشته باشد (مانند نیازمندیهایی که ضعیف شناختهشدهاند و هنوز بهبود نیافتهاند)، رویکرد چابک اجازهی بلوغ تدریجی و پیادهسازی را میدهد.
متدهای چابک
متدهای معروف توسعهی چابک نرمافزار عبارتند از:
مدلسازی چابک
فرایند یکپارچهی چابک (AUP)
Crystal Clear
متدهای Crystal
متدهای توسعهی سیستمهای دینامیک (DSDM)
برنامهنویسی اکستریم (XP)
توسعهی ویژگیمحور (FDD)
طراحی گرافیکی سیستم (GSD)
توسعه Kanban
توسعه Lean
Scrum
ردیابی سرعت
سازماندهی متد
در ، اصطلاحات متفاوتی به مفهوم متد انطباقی برمیگردد، شامل «سازماندهی متد»، «تطابق قطعات متد» و «مهندسی موقعیتی متد». مناسبسازی متد به صورت زیر تعریف میشود:
فرایند یا قابلیتی که در آن عوامل انسانی یک رویکرد توسعهی سیستم را برای موقعیت پروژهای خاص از طریق تغییرات پاسخگو در، و اثرات متقابل دینامیک بین زمینهها، مفاهیم و قطعات متد تعریف میکنند.
به طور بالقوه، تقریباً تمام متدهای چابک برای سازماندهی متد مناسب هستند. حتی متد DSDM نیز با این هدف به کار گرفته شده و با موفقیت در یک زمینهی CMM سازماندهی میشود. اقتضای وضعیت، به عنوان یک مشخصهی متمایز بین متدهای چابک و متدهای توسعهی سنتی نرمافزار مطرح است، دومی نسبتاً جدیتر و تجویزی است.
پیادهسازی کاربردی این است که متدهای چابک به تیمهای پروژه اجازهی تطبیق روشهای کاری را با نیازهای پروژههای منحصربهفرد بدهند. روشها فعالیتها و محصولات به هم پیوستهای هستند که بخشی از یک چارچوب متد را تشکیل میدهند. در یک سطح خیلی بالاتر، فلسفهی پشت متد، شامل تعدادی اصول است که میتوانند منطبق باشند (Aydin، 2004).
برنامهنویسی Extreme (XP) نیاز به انطباق متد را شفاف میکند. یکی از ایدههای بنیادین XP این است که هیچ فرایندی برای تمام پروژهها مناسب نیست، اما ترجیحاً روشها باید برای هر پروژهی منحصربهفرد سازماندهی مناسبسازی شوند. انطباق جزئی روشهای XP، که توسط Beck طرح شد، در موارد مختلفی گزارش شده است.
یک روش سازماندهی پیشنهاد میکند که یک نقشهی راه و راهنماهای مناسب برای انطباق با تمام روشها ارائه میدهد. روش RDP برای سفارشیسازی XP طراحی شده است. این روش، برای اولین بار در کارگاه APSO در کنفرانس ICSE 2008، به عنوان یک مقالهی تحقیقاتی طولانی طرح شد، و اکنون نیز تنها متد طراحیشده و قابلاجرا برای سفارشیسازی XP است. اگرچه این روش به طور خاص راهحلی برای XP است، اما قابلیت توسعه برای سایر متدولوژیها را دارد.
در نگاه اول، این روش در گروه متدهای استاتیک انطباق به نظر میرسد، اما آزمایشها با روش RDP میگوید این روش میتواند مانند یک متد دینامیک انطباق عمل کند. تفاوت ظریفی بین متدهای استاتیک انطباق و متدهای دینامیک انطباق وجود دارد. فرض کلیدی در مورد متد استاتیک انطباق این است که زمینهی پروژه در ابتدای یک پروژه داده میشود و در طول اجرای پروژه نیز ثابت میماند. نتیجه یک تعریف استاتیک از زمینهی پروژه است. با دادن چنین تعریفی و با استفاده از مسیر نقشهها میتوان تعیین کرد کدام قسمت متد ساختیافته، بر اساس مجموعهای از معیارهای از پیشتعیینشده، باید برای آن پروژهی خاص به کار رود. در مقابل، متد دینامیک انطباق، فرض میکند پروژه در یک زمینهی نوظهور واقع شده است. یک زمینهی نوظهور به این موضوع اشاره میکند که یک پروژه با فاکتورهای نوظهوری سر و کار خواهد داشت که بر شرایط مربوطه اثر میگذارند، اما قابلپیشبینی نیستند. همچنین به این معناست که زمینهی پروژه ثابت نیست و در طول اجرا تغییر میکند. در چنین موردی نقشههای مسیر تجویزی مناسب نیستند. مفهوم کاربردی متد دینامیک انطباق این است که مدیران پروژه اغلب ناچارند در طول اجرای یک پروژه، قسمتهای ساختیافته را تغییر دهند یا حتی قسمتهای جدیدی ابداع کنند (Aydin و همکاران، 2005).
چرخهی عمر توسعهی نرمافزار
متدهای چابک بر جنبههای متفاوتی از چرخهی عمر توسعهی نرمافزار تمرکز دارند. بعضی از آنها بر روشها (برنامهنویسی extreme، برنامهنویسی فعال مدلسازی چابک) تمرکز دارند، در حالی که بعضی دیگر بر مدیریت پروژههای نرمافزاری تأکید دارند (مانند رویکرد scrum). هنوز، رویکردهایی وجود دارند که تمام چرخهی عمر توسعه را پوشش میدهند (متدهای توسعهی سیستم دینامیک (DSDM) و Rational Unified Process (RUP))، در حالی که بیشتر آنها از فاز تعیین نیازمندیها مناسب هستند (مثلاً ویژگیمحور در توسعه یا FDD). بنابراین، یک تفاوت آشکار بین متدهای گوناگون توسعهی چابک نرمافزار در این مورد است. اگرچه DSDM و RUP نیازی به رویکردهای مکمل برای پشتیبانی از توسعهی نرمافزار ندارند، بقیهی آنها با درجات متفاوت این نیاز را دارند. DSDM میتواند توسط هر کسی به کار رود (علیرغم اینکه فقط اعضای DSDM میتوانند محصولات یا خدمات DSDM را عرضه کنند). RUP یک محیط توسعه تجاری فروشی است (Abrahamsson، Salo، Rankainen & Warsta، 2002).
اندازهگیری میزان چابکی
اگرچه چابکی به عنوان ابزاری برای پایان دیده میشود، تعدادی رویکرد پیشنهاد شدهاند که کیفیت چابکی را تعیین میکنند. اندازهگیری شاخصهای چابکی (AIM) پروژهها را برای کسب یک امتیاز کل، در مقابل تعدادی از فاکتورهای چابکی امتیازدهی میکنند. نام مشابه «شاخص اندازهگیری چابکی»، توسعهها را در برابر 5 بعد یک پروژهی نرمافزاری (مدتزمان، ریسک، تازگی، تلاش و تعامل) امتیازدهی میکند. تکنیکهای دیگر مبتنی بر اهداف قابلاندازهگیری هستند.
مطالعهی دیگری با استفاده از ریاضیات فازی (fuzzy)، میگوید سرعت پروژه میتواند یکی از استانداردهای چابکی باشد. خودارزیابیهایی در چابکی وجود دارد که تعیین میکند آیا یک تیم از روشهای چابک استفاده میکند یا خیر (آزمون Nokia، آزمون Karlskrona، 42 آزمون نکتهای).
اگرچه چنین رویکردهایی برای اندازهگیری چابکی پیشنهاد شدهاند، کاربرد عملی چنین معیارهایی هنوز دیده میشود. از لحاظ تاریخی، در پروژههای چابکی که نتوانستهاند نتایج مطلوبی تولید کنند، کمبود داده وجود دارد. میتوان مطالعاتی را یافت که پروژهها را با پیادهسازی ناکارآمد یک (یا چند) متد چابک، ضعیف گزارش کردهاند، اما هیچجا احساس نشد که به درستی اجرا شدهاند و در تحویل تعهدات خود شکست خوردهاند.
«این ممکن است یک دلیل بیمیلی برای انشتار مقالات در مورد پروژههای ناموفق باشد، یا ممکن است نشاندهندهی آن باشد که وقتی متدهای چابک کار میکنند که پیادهسازی درست انجام شود.». اگرچه، دادههایی از ROI توسعهی چابک نرمافزار از CSIAC ROI Dashboard در دسترس است.).
آزمودگی و پذیرش
یکی از مطالعات اخیر که دستاوردهای کیفیت، بهرهوری و رضایت کسبوکار با استفاده از متدهای چابک را گزارش میدهد، یک بررسی بود که توسط Shine Technologies از نوامبر 2002 تا ژانویهی 2003 انجام شد.
یک بررسی مشابه در سال 2006 توسط Scott Ambler (رهبر تمرین توسعهی چابک با گروه متدهای عقلانی IBM) انجام شد که همین فواید را بیان کرد. در بررسی انجامشده توسط VersionOne (یک تهیهکنندهی نرمافزار برای برنامهریزی و پیگیری پروژههای توسعهی چابک نرمافزار) در سال 2008، 55 درصد پاسخدهندگان گفتند متدهای چابک در 90 تا 100 درصد موارد موفق بودهاند.
برخی دیگر ادعا میکنند متدهای توسعهی چابک بسیار جوانتر از آن هستند که نیاز به اثبات گسترده و علمی موفقیتشان داشته باشند.
سازگاری
بخش وسیعی از توسعهی چابک نرمافزار به صورت یک زمینهی تحقیقاتی پرکار باقیمانده است. به طور گسترده توسعهی چابک برای انواع مشخصی از محیطها، شامل تیمهای کوچک متخصصان، مناسبتر به نظر میرسد. در سالهای اخیر برخورد مثبت با متدهای چابک در دامنهی Embedded در اروپا مشاهده شده است. بعضی مواردی که ممکن است بر موفقیت یک پروژهی چابک، تأثیر منفی بگذارد، عبارتند از:
تلاشهای توسعه در مقیاس وسیع (>20 توسعهگر)، اگرچه استراتژیهای مقیاسگذاری و مدارک بعضی پروژههای بزرگ توضیح داده شده است؛
تلاشهای توسعهی توزیعشده (تیمهای غیرهممکان). استراتژیها در «پلبندی و فاصله» و «استفاده از فرایند چابک نرمافزار با توسعهی دور دورکاری» توضیح داده شده است؛
تحمیل یک فرایند چابک به یک تیم توسعه؛ سیستمهای مأموریت بحرانی که در آنها شکست، به هر قیمتی یک گزینه نیست (مثل نرمافزار کنترل ترافیک هوایی).
اخیراً موفقیتها، چالشها و محدودیتهایی که در انطباق با متدهای چابک در یک سازمان بزرگ مشاهده میشوند، مستندسازی شدهاند. در شرایط برونسپاری توسعهی چابک، Michael Hckett، معاون رئیس شرکت LogiGear گفتهاست «یک تیم دورکار... باید این موارد را داشته باشد: تخصص، تجربه، مهارتهای ارتباطی خوب، تفاهم بین فرهنگها، اعتماد و تفاهم بین اعضا، گروهها و با یکدیگر.». متدهای چابک به طور گسترده برای توسعهی محصولات نرمافزاری به کار رفتهاند، بعضی از آنها نیز از خصوصیات مشخصی از نرمافزار، مانند فناوریهای موضوع استفاده میکنند. اگرچه این فناوریها میتوانند برای محصولات غیر نرمافزاری (مانند کامپیوترها، وسایل نقلیهی موتوری، وسایل پزشکی، خوراک و پوشاک) نیز به کار گرفته شوند. همچنین تحلیل ریسک میتواند برای انتخاب بین متدهای انطباقی (چابک یا ارزشمحور) و پیشگویانه (برنامهمحور) استفاده شود. Barry Boehm و Richard Turner میگویند که هر سوی این زنجیره پایهی اصلی (home ground) خاص خود را دارد
نقد
ممکن است متدولوژیهای چابک در سازمانهای بزرگ و انواع خاصی از پروژهها ناکارآمد باشند.
متدهای چابک برای پروژههای توسعهای و غیردائمی بهتر به نظر میرسد. بسیاری از سازمانها باور دارند متدولوژیهای چابک بسیار قوی هستند و با یک رویکرد مخلوط که ترکیبی از المانهای رویکردهای چابک و برنامهمحور است، سازگار میشوند.
بسته نرمافزاری
یک بستهٔ نرمافزاری یا بستهٔ کاربردی مجموعهای از برنامههای رایانهای است که معمولاً شامل نرمافزارهای کاربردی و ابزارهای برنامهنویسی با قابلیتهای مرتبط است که معمولاً دارای تواناییهایی در مبادله اطلاعات و به اشتراک گذاشتن واسط کاربر است.
گاهی سازندگان نرمافزارها بستههایی را که چیزی بیش از جمعآوری نسخههای برنامه قبلی است را با هزینهای کمتر معرفی میکنند.
افزونه نرمافزاری
افزونه (به انگلیسی: Extension)، برنامهای در یک پرونده است که برای افزایش قابلیتها یا دادههای موجود در یک برنامهٔ پایهایتر استفاده میشود. در واقع نوعی فهرست دستورهایی است که به صورت مستقیم در برنامه شامل میشود. هنگام نصب آن احتمالاً خواسته میشود که یک یا چند مرحله برای تکمیل نصب پیموده شود که گاه نیز به صورت خودکار این مراحل انجام میشود.
گاه این عبارت اغلب به غلط با افزایه اشتباه گرفته میشود. افزونه و افزایه هر دو نوعی از برافزا هستند.
افزونه و افزایه
افزونهها کمی با افزایهها (به انگلیسی: Plug-in) متفاوتند. بر خلاف افزایهها که معمولاً از واسط کاربری برنامه کاربردی استفاده میکنند و چارچوبی معین برای عملکردهایشان دارند، اما افزونهها معمولاً محدودیت کمتری داشته و بعضاً واسط کاربری مربوط به خود را دارند. و همینطور افزایهها دارای قابلیتهای محدودتری هستند.
ماشین مجازی
در علم کامپیوتر ماشین مجازی (به انگلیسی: Virtual machine) نرمافزاری است که بر روی یک کامپیوتر پیادهسازی میشود. این پیادهسازی بهگونهای است که تصور میشود یک کامپیوتر واقعی در حال اجرای برنامههای ماست.
تعاریف
یک ماشین مجازی، در ابتدا توسط Popek and Goldberg به صورت "یک نسخه کپی شده از روی یک ماشین واقعی، به صورت کارا و ایزوله شده" تعریف شد. استفادههای کنونی، ماشینهای مجازیای را شامل میشود که هیچ ارتباط با سختافزار واقعی ندارند.
ماشینهای مجازی، بر اساس استفاده و درجه ارتباط به ماشین واقعی، به دو دسته اصلی تقسیم میشوند. یک ماشین مجازی سیستمی یک زیرساخت محاسباتی کامل را فراهم میکند که از اجرای یک سیستمعامل کامل پشتیبانی میکند. در مقابل، یک ماشین مجازی فرایند، برای اجرای یک برنامه واحد طراحی شده، که این به این معناست که صرفاً یک از یک فرایند خاص پشتیبانی میکند. یک ویژگی مهم یک ماشین مجازی، این است که نرمافزاری که درون آن در حال اجراست، با منابع و سطوح انتزاعی که توسط ماشین مجازی اعمال میشود، محدود شدهاست – یعنی نمیتواند از دنیای مجازی خود خارج شود.
مثال: یک برنامه که به زبان جاوا نوشته شدهاست، با ارسال فرامین و دریافت نتایج مورد نظرش، خدماتی از نرمافزار ماشین مجازی جاوا (JVM) میگیرد. با ارائه این خدمات به برنامه، نرمافزار جاوا، به عنوان یک ماشین مجازی عمل میکند.
نرمافزار آزاد و متنباز
نرمافزار آزاد و متنباز (به انگلیسی: Free and open source software یا FLOSS، F/OSS، FOSS)، نرمافزاری است که بهمنظور تامین حق کاربران برای مطالعه، تغییر، و بهبود طراحی آن، با دردسترسبودن کد مبدأ نرمافزار، بهشکل آزاد پروانهدار گشته است.
نرمافزار قابل حمل
نرمافزار قابل حمل (Portable application) به نرمافزاری گفته میشود که بدون نیاز به نصب بر روی سیستمعامل از روی لوح فشرده, یواسبی فلش درایو، حافظه فلش یا فلاپیدیسک قابل اجرا باشد.
نرمافزار کاربردی
نرمافزار کاربردی (به انگلیسی: Application software) عبارت است از نرمافزاری که با استفادهٔ مستقیم از منابع و قابلیتهای رایانه کاری را مستقیماً برای کاربر انجام میدهد. باید توجه داشت که این عبارت در مقابل عبارت نرمافزار سیستمی معنی پیدا میکند.
نرمافزار سیستمی در مقابل در پسزمینه عمل میکند و خدماتی را فراهم میکند که دیگر نرمافزارها و یا سیستمعامل میتوانند برای انجام کارهای خود از آن استفاده کنند. اما در عوض معمولاً مستقیماً با کاربر عادی در تماس نیست و خدماتی را به او ارایه نمیدهد.
در عمل بیشتر نرمافزارهایی که کاربران با آنها سر و کار دارند از این دسته محسوب میشوند. برای مثال میتوان به نرمافزارهای رومیزی یعنی واژهپردازها، صفحه گستردهها، نرمافزارهای طراحی گرافیکی، بازیهای رایانهای و امثال آنها اشاره کرد.
بسیاری نرمافزارهای کاربردی، برای توسعهدهندگان ابزار رابط برنامهنویسی کاربردی هم فراهم میکنند تا بتوان از قابلیتهای نرمافزار در نرمافزارهای جدید استفاده کرد. برای مثال نرمافزار ادوبی آکروبات هنگام نصب ایپیآی فراهم میکند که برنامهنویس میتواند با استفاده از آن تواناییهای آکروبات را در برنامهٔ خود به کار گیرد.
برای عنوان نمونههای دیگر میتوان به نرمافزارهای پردازش متن، برگههای گسترده (صفحات گسترده) و نرمافزارهای پخش نوا و نما اشاره کرد.
نرمافزار متنباز
نرمافزار متنباز (به انگلیسی: Open Source Software) به نرمافزارهایی میگویند که افراد میتوانند در کد منبع آنها تغییر ایجاد کرده و یا اشکالات (باگ) احتمالی آنها را رفع کنند. این یک شیوه توسعه نرمافزار است که میتواند هم برای نرمافزارهای آزاد و هم برای نرمافزارهای با مالکیت انحصاری و تجاری به کار رود.
مشخصات متنباز
مقدمه
متنباز فقط دسترسی به کد نرمافزار نیست..
نرمافزارهای متنباز باید دارای ۱۰ تعریف زیر باشند:
۱. توزیع مجدد آزاد
نرمافزار باید بدون نیاز به حق امتیاز یا هر گونه پرداختی برای فروش، امکان توزیع به صورت آزاد را داشته باشد.
۲. کد منبع
کد نرمافزار باید شامل نرمافزار باشد و اجازه توزیع کد نرمافزار داده بشود (برای مثال از یک صفحه وب قابل دانلود باشد).
۳. کار مشتقشده
اعمال تغییرات و کارهای بعدی روی نرمافزار امکانپذیر باشد و این نرمافزار جدید را بتوان تحت همان شرایط نرمافزار اولیه و اصلی تکثیر کرد.
۴. نگهداری تمامیت کد منبع نویسنده اصلی نرمافزار مجوز نرمافزار ممکن است اجازه تغییر در اصل متن برنامه را به کاربران ندهد و تنها اجازهٔ افزودن وصلههای نرمافزاری و کامپایل مجدد برنامه را بدهد. در این شرایط توسعه دهندگان تنها میتوانند توزیعهایی به کمک وصلههای نرمافزاری خود ایجاد نمایند. مجوز نرمافزاری میباید صراحتاً ایجاد توزیع تازه با تغییر مجدد در کد اصلی را محدود نماید. نرمافزار توزیع شده تحت این مجوز میباید حتمن نام نسخهای تازه را داشته باشد.
۵. بین افراد و گروهها تبعیضی گذاشته نشود
اجازهنامه نباید بین افراد یا گروهها تبعیضی بگذارد.
۶. هیچ تبعیضی در نوع استفاده از نرمافزار وجود نداشته باشد
هیچ گونه تبعیض و تمایزی بین هر فعالیتی که در راستای نرمافزار انجام میگیرد، وجود نداشته باشد. برای مثال نرمافزاری نباید بین استفادهٔ تجاری یا تحقیقاتی تبعیض قائل شود.
۷. توزیع اجازهنامه
مجوز باید به هرکسی که یک کپی از نرمافزار را دریافت میکند نیز اختصاص یابد، بدون اینکه آنها نیاز به توافق و هماهنگی با اجازهنامهٔ دیگری داشته باشند.
۸. اجازهنامه نباید مخصوص یک محصول باشد
حقوق داده شده در مجوز یک نرمافزار نباید وابسته به این باشد که بخشی از بسته بزرگتری است. در صورتی که نرمافزار از محصول دریافت شده نیز جدا شود، باید همان حقوق را در استفاده، توزیع و ویرایش، به دریافت کننده نرمافزار را اعطا کند. تمام کسانی که آن نرمافزار را، که قبلاً به عنوان بخشی از محصول بزرگتری بوده است، دریافت و یا توزیع مجدد میکنند باید تمامی حقوق را مانند محصول اصلی داشته باشند.
۹. اجازهنامه نباید نرمافزارهای دیگر را محدود کند
شرایط تعریف شده در مجوز نباید توزیع نرمافزار را درکنار نرمافزارها با مجوزهای دیگر محدود کند. برای نمونه نمیتواند تعیین کند که تمامی نرمافزارهای ارائه شده در لوح فشرده ارائه شده باید متن باز باشند.
۱۰. اجازهنامه باید از نظر تکنولوژی بیطرف باشد
اجازهنامه نباید مختص یک تکنولوژی خاص باشد.
در ایران
مرکز ملی توسعه و بکارگیری نرمافزارهای بومی و آزاد /متن باز ایران (متنام) روز چهارشنبه مورخ ۲۲ خرداد ۱۳۹۲ در ساختمان دوم سازمان فناوری اطلاعات ایران افتتاح شد.
مایاسکیوال
مایاسکیوال (به انگلیسی: MySQL) یک سامانه مدیریت پایگاه دادهها متنباز است، که توسط شرکت اوراکل توسعه، توزیع، و پشتیبانی میشود.
سرور مایاسکیوال به چندین کاربر اجازه استفاده همزمان از دادهها را میدهد.
مزیتها
مایاسکیوال از مزیتهای زیر بهرهمند است:
مقیاسپذیری و قابلیت انعطاف
عملکرد بالا
در دسترسبودن بالا
پشتیبانی از تراکنشها
محافظت از داده
آسان بودن مدیریت
آزاد بودن برنامه
پشتیبانی شبانهروزی
تاریخچه
توسعه مایاسکیوال در سال ۱۹۹۴ توسط مایکل وایدنیوس و دیوید آکسمارک آغاز شد. اولین نسخه داخلی در ۲۳ می ۱۹۹۵ عرضه شد. در سال ۲۰۰۸ سان میکروسیستمز مایاسکیوال ایبی را خریداری کرد. شرکت اوراکل سان میکروسیستمز را در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۰ خریداری کرد.
قابلیتها
انواع داده
انواع دادههای پشتیبانی شده در مایاسکیوال شامل موارد زیر است:
عددی
کاراکتری
دودویی
شمارشی (Enum)
زمان و تاریخ
نوعهای دادههای فضایی (به انگلیسی: Spatial)
موتورهای ذخیرهسازی
مایاسکیوال از چندین موتور ذخیرهسازی پشتیبانی میکند که به عنوان نوعهای جدول مختلف عمل میکنند. برخی انواع موتورهای ذخیرهسازی در برابر تراکنشها امن، و برخی دیگر در برابر تراکنشها ناامن هستند.
لیست موتورهای ذخیرهسازی مایاسکیوال شامل موارد زیر است:
اینودیبی (به انگلیسی: InnoDB): امن در برابر تراکنشها است. از قواعد جامعیت کلید خارجی پشتیبانی میکند. از مایاسکیوال ۵.۵.۵ موتور ذخیرهسازی پیشفرض مایاسکیوال است.
مایآیسم (به انگلیسی: MyISAM): قبل از نسخه ۵.۵.۵ موتور ذخیرهسازی پیشفرض مایاسکیوال بود.
حافظه (به انگلیسی: Memory): تمام داده را به منظور دسترسی سریع در حافظه نگهداری میکند.
ادغام (به انگلیسی: Merge): قابلیت گروهبندی کردن چندین جدول مایآیسم مشابه و ارجاع به آنها به عنوان یک جدول را میدهد.
آرشیو (به انگلیسی: Archive): برای نگهداری دادههای آرشیوی که به ندرت به آنها ارجاع میشود.
متحد (به انگلیسی: Federated): برای پیوند زدن چندین سرور مایاسکیوال مجزا برای ایجاد یک پایگاهداده منطقی از چندین سرور فیزیکی.
سیاسوی (به انگلیسی: CSV): داده را در فایلهای متنی با قالب مقادیر جداشده با کاما ذخیرهسازی میکند.
سیاهچاله (به انگلیسی: Blackhole): ورودی داده را قبول میکند، ولی آن را ذخیره نمیکند.
برنامههای ذخیرهشده
در مایاسکیوال هر برنامه ذخیرهشده شامل یک بدنه است که از عبارات اسکیوال تشکیل شده است. برنامههای ذخیرهشده میتوانند مقادیر خروجی داشته باشند (ایجاد شده توسط CREATE PROCEDURE) یا نداشته باشند (ایجاد شده توسط CREATE FUNCTION). اگر یک برنامه خروجی داشته باشد، از آن میتوان در پرسوجوی SELECT استفاده کرد.
مایا
مایا نام نرمافزاری برای طراحی سه بعدی است. این نرمافزار نخست توسط شرکت آلیاس. ویو فرانت عرضه شدهاست که در سال ۲۰۰۵ شرکت اتودسک (شرکت سازنده نرمافزارهای سه بعدی و انیمیشن سازی از جمله تریدیاسمکس و اتوکد) آن را خریداری کرد و نسخههای جدید مایا با نام اتودسک مایا (Autodesk MAYA) به بازار عرضه شدند.
مایا یکی از پیشرفتهترین نرمافزار انیمیشن و مدل سازی سه بعدی است که به طور گسترده در استودیوهای فیلم سازی، انیمیشن و همینطور صنعت بازیهای رایانهای استفاده میشود. البته نقطه قوت مایا در ابزارهای مدل سازی آن است و در شرکتهای بزرگ نیز بیشتر از این خصیصه اش استفاده میکنند. تکنولوژی NURBS بکار رفته در این استودیو انیمیشن سازی، باعث کمک به طراحی بهینه اشیاء طبیعی از جمله چمن، گیاهان، مو و... میشود. توانایی بالا در Rendering که با استفاده از موتور قدرتمند mentalray و وجود Materialهای متنوع در این نرمافزار از جمله موارد کلیدی آن است. از جمله ویژگیهای این نرمافزار، انعطاف پذیری و قابلیتهای شخصی سازی (customization) آن است که به کاربران حرفهای اجازه میدهد به سادگی محیط آن را به دلخواه خود تغییر دهند. مایا یک نرمافزار جامع است که به بخش های مختلفی تقسیم شده که هر بخش ویرایش و ایجاد یکی از مراحل ساخت انیمیشن رابر عهده دارد و نیاز کاربر را به نرمافزار های جانبی به حد اقل میرساند . به علاوه، یکی دیگر از قابلیتهای منحصربهفرد آن امکان توسعه این نرمافزار برای استفاده کنندگان آن است. کاربران میتوانند از طریق زبانهای برنامه نویسی سی پلاس پلاس، MEL یا (maya embedded language) و همینطور پایتون آن را توسعه دهند و ابزارها و امکاناتی که پیشتر در نرمافزار وجود نداشتهاند را به آن اضافه کنند. به همین دلیل بسیار مورد توجه استودیوهای بزرگ سازنده فیلم و انیمیشن قرار گرفتهاست.
تا سال ۲۰۰۹ مایا در دو گونهٔ maya complete و maya unlimited عرضه میشد که گونهٔ دوم امکانت گسترده تر همینطور قیمت بالا تری داشت، اما از نسخه ۲۰۱۰ به بعد فقط در یک گونه و با تمام امکانات عرضه میشود. آخرین نسخه مایا maya 2014 است. البته لازم به ذکر است که در سالهای اخیر، این نرمافزار در قالب ۳۲ بیت و ۶۴ بیت عرضه میشود.
در سال ۲۰۰۳ نرمافزار مایا برنده جایزه Academy Award برای "موفقیتهای علمی و فنی" شد.
هسته اصلی مایا در زبان سیپلاسپلاس نوشته شدهاست.
نرمافزار مایا بر روی سیستمعاملهای ویندوز، لینوکس و مکینتاش قابل استفادهاست.
مامبو
مامبو (Mambo Open Source یا MOS) یک سیستم مدیریت محتوا (CMS) به صورت متن باز و نرمافزار آزاد میباشد که امکانات زیادی برای ایجاد و مدیریت یک وبگاه چندمنظوره با یک رابط ساده فراهم میکند.
مامبو به زبان PHP نوشته شده و به صورت پیش فرض از پایگاه داده MySQL استفاده میکند. این سیستم مدیریت محتوا مانند سایر پروژههای PHP/MySQL به اغلب محیطهای کاری کامپیوتری (سیستمعاملها و معماریهای مختلف) قابل انتقال (portable) است.
مامبو تحت مجوز گنو (GPL) منتشر میگردد و حقوق آن متعلق به بنیاد مامبو (Mambo Foundation) میباشد.
ویژگیهای مامبو
ویژگیها و امکانات مامبو مشابه با دیگر سیستمهای مدیریت محتوا بوده و برخی از آنها در فهرست زیر آمدهاست:
اطلاعات کاملاً در دیتا بیس قرار دارد
رابط کاربری و مدیریتی ساده
پشتیبانی از XML و RSS
امکان تهیه صفحات نهانی (cache) برای بالا بردن سرعت مرور وبگاه
ایجاد فروم، نظر سنجی و وبلاگ
چندزبانه بودن و قابلیت محلی سازی
آخرین نسخه
در حال حاضر (دسامبر ۲۰۰8) آخرین نسخه منتشر شده مامبو ۴٫۶.۵ میباشد. وبژگیهای این نسخه عبارتاند از:
قسمت مدیریت کاملا دو زبانهاست . با تغییر زبان قالب هم متناسب با دایرکشن مربوطه تغییر میکند
تاریخهای بخش کاربری و مدیریت با تغییر زبان، تغییر میکنند یعنی با تغییر زبان به انگلیسی تاریخها میلادی و با تغییر به زبان فارسی تاریخها شمسی میشوند . این قابلیت برای سایتهای چند زبانه بسیار کاربرد دارد. ( این قابلیت در مدیریت محتواهای مشابه وجود ندارد )
حل چند مشکل امنیتی که با روشن بودن Register Global ممکن بود سایتها را دچار آسیب کند
حل مشکل Vote & SEF
حل مشکل حالت نمایش ساده و پیشرفته قسمت مدیریت
اضافه شدن قسمتهای بیشتر برای ترجمه از قسمت مدیریت
ارتقا پاپ آپ تاریخ در قسمت مدیریت
حل مشکل Tooltipها و افزایش عرض صفحه
...
متدهایی در زنجیرهی بین انطباقی تا پیشگویانه وجود دارند. متدهای چابک در بخش انطباقی این زنجیره قرار دارند. متدهای انطباقی بر انطباق سریع با واقعیات تغییریافته متمرکز است. وقتی نیازهای یک پروژه تغییر میکند، یک تیم انطباقی نیز تغییر میکند. یک تیم انطباقی به سختی توضیح میدهد که در آینده دقیقاً چه اتفاقی خواهد افتاد.
در متد انطباقی هرچه تاریخ دورتر باشد، ابهام در بیان اینکه در آن تاریخ چه اتفاقی خواهد افتاد، بیشتر است. یک تیم انطباقی نمیتواند وظایفی را که اعضا در هفتهی آینده خواهد داشت گزارش دهد، تنها میتواند ترکیب کارهایی را که برای ماه آینده قرار است انجام شود بیان کند. وقتی در مورد انتشار شش ماه از حالا سؤال میشود، یک تیم انطباقی ممکن است فقط بتواند بیانیهی مأموریت (برای آن انتشار) یا بیانیهی ارزش موردانتظار در مقابل هزینه را گزارش دهد.
در مقابل، متدهای پیشگویانه، بر تحلیل و برنامهریزی آینده به صورت جزئی و برای ریسکهای شناختهشده تمرکز دارد. در نهایت، یک تیم پیشگویانه میتواند دقیقاً گزارش دهد که چه ترکیب کار و چه وظایفی در سرتاسر فرایند توسعه برنامهریزی شدهاست. متدهای پیشگویانه بر فاز ابتدایی و اثربخش تحلیل تکیه دارد و اگر این فاز با اشتباه زیادی پیش رود، ممکن است جهت پروژه به سختی اصلاح شود. تیمهای پیشگویانه اغلب یک هیأت کنترل تغییر ایجاد میکنند تا اطمینان یابند که تنها به تغییرات با ارزش فکر میشود.
متدهای رسمی، بر خلاف متدهای انطباقی و پیشگویانه، بر تئوری علوم کامپیوتری با طیف گستردهای از انواع مفاهیم ثابت تکیه دارد. یک متد رسمی میکوشد تا نبود خطاها را با درجهای از جبرگرایی ثابت کند. بعضی متدهای رسمی مبتنی بر بررسی مدل هستند و مثالهای متضادی برای کدهایی که نمیتوان ثابت کرد، فراهم میکنند. تیمهای چابک ممکن است متدهای رسمی بسیار منظمی به کار گیرند.
متدهای چابک که از دههی 90-1980 توسط James Martin و دیگران حمایت شدند، اشتراکات زیادی با «توسعهی سریع اپلیکیشنها» دارند. علاوه بر متدهای مبتنی بر تکنولوژی، متدهای مشتریمحور و طراحیمحور (مانند نمونهسازی سریع تجسممحور که توسط Brian Willison توسعه یافت)، مشتریان و کاربران نهایی را به تسهیل توسعهی چابک نرمافزار تشویق میکنند.
در سال 2008 مؤسسهی مهندسی نرمافزار (SEI) گزارش فنی «CMMI یا چابک: چرا هر دو نه؟» را برای روشن کردن اینکه مدل یکپارچهی قابلیت بلوغ (CMMI) و مدل چابک هر دو میتوانند وجود داشته باشند، منتشر کرد. CMMI ورژن 1.3 شامل تیپهایی برای پیادهسازی چابک و CMMI است.
یکی از تفاوتهای بین چابک و آبشاری، این است که تست نرمافزار در نقاط مختلفی در چرخهی عمر توسعهی نرمافزار انجام میشود. در مدل آبشاری، یک فاز تست به صورت جداگانه بعد از پیادهسازی وجود دارد. در چابک XP، به طور همزمان با پیادهسازی انجام میشود. به طور کلی اگر بیشتر ناشناختهها شناخته شوند (مانند نیازمندیهای خوبی که تا آن زمان تحلیل شدهاند)، رویکرد پیشگویانه ممکن است مناسبتر باشد. اما اگر ناشناختههای شناختهنشدهی زیادی وجود داشته باشد (مانند نیازمندیهایی که ضعیف شناختهشدهاند و هنوز بهبود نیافتهاند)، رویکرد چابک اجازهی بلوغ تدریجی و پیادهسازی را میدهد.
متدهای چابک
متدهای معروف توسعهی چابک نرمافزار عبارتند از:
مدلسازی چابک
فرایند یکپارچهی چابک (AUP)
Crystal Clear
متدهای Crystal
متدهای توسعهی سیستمهای دینامیک (DSDM)
برنامهنویسی اکستریم (XP)
توسعهی ویژگیمحور (FDD)
طراحی گرافیکی سیستم (GSD)
توسعه Kanban
توسعه Lean
Scrum
ردیابی سرعت
سازماندهی متد
در ، اصطلاحات متفاوتی به مفهوم متد انطباقی برمیگردد، شامل «سازماندهی متد»، «تطابق قطعات متد» و «مهندسی موقعیتی متد». مناسبسازی متد به صورت زیر تعریف میشود:
فرایند یا قابلیتی که در آن عوامل انسانی یک رویکرد توسعهی سیستم را برای موقعیت پروژهای خاص از طریق تغییرات پاسخگو در، و اثرات متقابل دینامیک بین زمینهها، مفاهیم و قطعات متد تعریف میکنند.
به طور بالقوه، تقریباً تمام متدهای چابک برای سازماندهی متد مناسب هستند. حتی متد DSDM نیز با این هدف به کار گرفته شده و با موفقیت در یک زمینهی CMM سازماندهی میشود. اقتضای وضعیت، به عنوان یک مشخصهی متمایز بین متدهای چابک و متدهای توسعهی سنتی نرمافزار مطرح است، دومی نسبتاً جدیتر و تجویزی است.
پیادهسازی کاربردی این است که متدهای چابک به تیمهای پروژه اجازهی تطبیق روشهای کاری را با نیازهای پروژههای منحصربهفرد بدهند. روشها فعالیتها و محصولات به هم پیوستهای هستند که بخشی از یک چارچوب متد را تشکیل میدهند. در یک سطح خیلی بالاتر، فلسفهی پشت متد، شامل تعدادی اصول است که میتوانند منطبق باشند (Aydin، 2004).
برنامهنویسی Extreme (XP) نیاز به انطباق متد را شفاف میکند. یکی از ایدههای بنیادین XP این است که هیچ فرایندی برای تمام پروژهها مناسب نیست، اما ترجیحاً روشها باید برای هر پروژهی منحصربهفرد سازماندهی مناسبسازی شوند. انطباق جزئی روشهای XP، که توسط Beck طرح شد، در موارد مختلفی گزارش شده است.
یک روش سازماندهی پیشنهاد میکند که یک نقشهی راه و راهنماهای مناسب برای انطباق با تمام روشها ارائه میدهد. روش RDP برای سفارشیسازی XP طراحی شده است. این روش، برای اولین بار در کارگاه APSO در کنفرانس ICSE 2008، به عنوان یک مقالهی تحقیقاتی طولانی طرح شد، و اکنون نیز تنها متد طراحیشده و قابلاجرا برای سفارشیسازی XP است. اگرچه این روش به طور خاص راهحلی برای XP است، اما قابلیت توسعه برای سایر متدولوژیها را دارد.
در نگاه اول، این روش در گروه متدهای استاتیک انطباق به نظر میرسد، اما آزمایشها با روش RDP میگوید این روش میتواند مانند یک متد دینامیک انطباق عمل کند. تفاوت ظریفی بین متدهای استاتیک انطباق و متدهای دینامیک انطباق وجود دارد. فرض کلیدی در مورد متد استاتیک انطباق این است که زمینهی پروژه در ابتدای یک پروژه داده میشود و در طول اجرای پروژه نیز ثابت میماند. نتیجه یک تعریف استاتیک از زمینهی پروژه است. با دادن چنین تعریفی و با استفاده از مسیر نقشهها میتوان تعیین کرد کدام قسمت متد ساختیافته، بر اساس مجموعهای از معیارهای از پیشتعیینشده، باید برای آن پروژهی خاص به کار رود. در مقابل، متد دینامیک انطباق، فرض میکند پروژه در یک زمینهی نوظهور واقع شده است. یک زمینهی نوظهور به این موضوع اشاره میکند که یک پروژه با فاکتورهای نوظهوری سر و کار خواهد داشت که بر شرایط مربوطه اثر میگذارند، اما قابلپیشبینی نیستند. همچنین به این معناست که زمینهی پروژه ثابت نیست و در طول اجرا تغییر میکند. در چنین موردی نقشههای مسیر تجویزی مناسب نیستند. مفهوم کاربردی متد دینامیک انطباق این است که مدیران پروژه اغلب ناچارند در طول اجرای یک پروژه، قسمتهای ساختیافته را تغییر دهند یا حتی قسمتهای جدیدی ابداع کنند (Aydin و همکاران، 2005).
چرخهی عمر توسعهی نرمافزار
متدهای چابک بر جنبههای متفاوتی از چرخهی عمر توسعهی نرمافزار تمرکز دارند. بعضی از آنها بر روشها (برنامهنویسی extreme، برنامهنویسی فعال مدلسازی چابک) تمرکز دارند، در حالی که بعضی دیگر بر مدیریت پروژههای نرمافزاری تأکید دارند (مانند رویکرد scrum). هنوز، رویکردهایی وجود دارند که تمام چرخهی عمر توسعه را پوشش میدهند (متدهای توسعهی سیستم دینامیک (DSDM) و Rational Unified Process (RUP))، در حالی که بیشتر آنها از فاز تعیین نیازمندیها مناسب هستند (مثلاً ویژگیمحور در توسعه یا FDD). بنابراین، یک تفاوت آشکار بین متدهای گوناگون توسعهی چابک نرمافزار در این مورد است. اگرچه DSDM و RUP نیازی به رویکردهای مکمل برای پشتیبانی از توسعهی نرمافزار ندارند، بقیهی آنها با درجات متفاوت این نیاز را دارند. DSDM میتواند توسط هر کسی به کار رود (علیرغم اینکه فقط اعضای DSDM میتوانند محصولات یا خدمات DSDM را عرضه کنند). RUP یک محیط توسعه تجاری فروشی است (Abrahamsson، Salo، Rankainen & Warsta، 2002).
اندازهگیری میزان چابکی
اگرچه چابکی به عنوان ابزاری برای پایان دیده میشود، تعدادی رویکرد پیشنهاد شدهاند که کیفیت چابکی را تعیین میکنند. اندازهگیری شاخصهای چابکی (AIM) پروژهها را برای کسب یک امتیاز کل، در مقابل تعدادی از فاکتورهای چابکی امتیازدهی میکنند. نام مشابه «شاخص اندازهگیری چابکی»، توسعهها را در برابر 5 بعد یک پروژهی نرمافزاری (مدتزمان، ریسک، تازگی، تلاش و تعامل) امتیازدهی میکند. تکنیکهای دیگر مبتنی بر اهداف قابلاندازهگیری هستند.
مطالعهی دیگری با استفاده از ریاضیات فازی (fuzzy)، میگوید سرعت پروژه میتواند یکی از استانداردهای چابکی باشد. خودارزیابیهایی در چابکی وجود دارد که تعیین میکند آیا یک تیم از روشهای چابک استفاده میکند یا خیر (آزمون Nokia، آزمون Karlskrona، 42 آزمون نکتهای).
اگرچه چنین رویکردهایی برای اندازهگیری چابکی پیشنهاد شدهاند، کاربرد عملی چنین معیارهایی هنوز دیده میشود. از لحاظ تاریخی، در پروژههای چابکی که نتوانستهاند نتایج مطلوبی تولید کنند، کمبود داده وجود دارد. میتوان مطالعاتی را یافت که پروژهها را با پیادهسازی ناکارآمد یک (یا چند) متد چابک، ضعیف گزارش کردهاند، اما هیچجا احساس نشد که به درستی اجرا شدهاند و در تحویل تعهدات خود شکست خوردهاند.
«این ممکن است یک دلیل بیمیلی برای انشتار مقالات در مورد پروژههای ناموفق باشد، یا ممکن است نشاندهندهی آن باشد که وقتی متدهای چابک کار میکنند که پیادهسازی درست انجام شود.». اگرچه، دادههایی از ROI توسعهی چابک نرمافزار از CSIAC ROI Dashboard در دسترس است.).
آزمودگی و پذیرش
یکی از مطالعات اخیر که دستاوردهای کیفیت، بهرهوری و رضایت کسبوکار با استفاده از متدهای چابک را گزارش میدهد، یک بررسی بود که توسط Shine Technologies از نوامبر 2002 تا ژانویهی 2003 انجام شد.
یک بررسی مشابه در سال 2006 توسط Scott Ambler (رهبر تمرین توسعهی چابک با گروه متدهای عقلانی IBM) انجام شد که همین فواید را بیان کرد. در بررسی انجامشده توسط VersionOne (یک تهیهکنندهی نرمافزار برای برنامهریزی و پیگیری پروژههای توسعهی چابک نرمافزار) در سال 2008، 55 درصد پاسخدهندگان گفتند متدهای چابک در 90 تا 100 درصد موارد موفق بودهاند.
برخی دیگر ادعا میکنند متدهای توسعهی چابک بسیار جوانتر از آن هستند که نیاز به اثبات گسترده و علمی موفقیتشان داشته باشند.
سازگاری
بخش وسیعی از توسعهی چابک نرمافزار به صورت یک زمینهی تحقیقاتی پرکار باقیمانده است. به طور گسترده توسعهی چابک برای انواع مشخصی از محیطها، شامل تیمهای کوچک متخصصان، مناسبتر به نظر میرسد. در سالهای اخیر برخورد مثبت با متدهای چابک در دامنهی Embedded در اروپا مشاهده شده است. بعضی مواردی که ممکن است بر موفقیت یک پروژهی چابک، تأثیر منفی بگذارد، عبارتند از:
تلاشهای توسعه در مقیاس وسیع (>20 توسعهگر)، اگرچه استراتژیهای مقیاسگذاری و مدارک بعضی پروژههای بزرگ توضیح داده شده است؛
تلاشهای توسعهی توزیعشده (تیمهای غیرهممکان). استراتژیها در «پلبندی و فاصله» و «استفاده از فرایند چابک نرمافزار با توسعهی دور دورکاری» توضیح داده شده است؛
تحمیل یک فرایند چابک به یک تیم توسعه؛ سیستمهای مأموریت بحرانی که در آنها شکست، به هر قیمتی یک گزینه نیست (مثل نرمافزار کنترل ترافیک هوایی).
اخیراً موفقیتها، چالشها و محدودیتهایی که در انطباق با متدهای چابک در یک سازمان بزرگ مشاهده میشوند، مستندسازی شدهاند. در شرایط برونسپاری توسعهی چابک، Michael Hckett، معاون رئیس شرکت LogiGear گفتهاست «یک تیم دورکار... باید این موارد را داشته باشد: تخصص، تجربه، مهارتهای ارتباطی خوب، تفاهم بین فرهنگها، اعتماد و تفاهم بین اعضا، گروهها و با یکدیگر.». متدهای چابک به طور گسترده برای توسعهی محصولات نرمافزاری به کار رفتهاند، بعضی از آنها نیز از خصوصیات مشخصی از نرمافزار، مانند فناوریهای موضوع استفاده میکنند. اگرچه این فناوریها میتوانند برای محصولات غیر نرمافزاری (مانند کامپیوترها، وسایل نقلیهی موتوری، وسایل پزشکی، خوراک و پوشاک) نیز به کار گرفته شوند. همچنین تحلیل ریسک میتواند برای انتخاب بین متدهای انطباقی (چابک یا ارزشمحور) و پیشگویانه (برنامهمحور) استفاده شود. Barry Boehm و Richard Turner میگویند که هر سوی این زنجیره پایهی اصلی (home ground) خاص خود را دارد
نقد
ممکن است متدولوژیهای چابک در سازمانهای بزرگ و انواع خاصی از پروژهها ناکارآمد باشند.
متدهای چابک برای پروژههای توسعهای و غیردائمی بهتر به نظر میرسد. بسیاری از سازمانها باور دارند متدولوژیهای چابک بسیار قوی هستند و با یک رویکرد مخلوط که ترکیبی از المانهای رویکردهای چابک و برنامهمحور است، سازگار میشوند.
بسته نرمافزاری
یک بستهٔ نرمافزاری یا بستهٔ کاربردی مجموعهای از برنامههای رایانهای است که معمولاً شامل نرمافزارهای کاربردی و ابزارهای برنامهنویسی با قابلیتهای مرتبط است که معمولاً دارای تواناییهایی در مبادله اطلاعات و به اشتراک گذاشتن واسط کاربر است.
گاهی سازندگان نرمافزارها بستههایی را که چیزی بیش از جمعآوری نسخههای برنامه قبلی است را با هزینهای کمتر معرفی میکنند.
افزونه نرمافزاری
افزونه (به انگلیسی: Extension)، برنامهای در یک پرونده است که برای افزایش قابلیتها یا دادههای موجود در یک برنامهٔ پایهایتر استفاده میشود. در واقع نوعی فهرست دستورهایی است که به صورت مستقیم در برنامه شامل میشود. هنگام نصب آن احتمالاً خواسته میشود که یک یا چند مرحله برای تکمیل نصب پیموده شود که گاه نیز به صورت خودکار این مراحل انجام میشود.
گاه این عبارت اغلب به غلط با افزایه اشتباه گرفته میشود. افزونه و افزایه هر دو نوعی از برافزا هستند.
افزونه و افزایه
افزونهها کمی با افزایهها (به انگلیسی: Plug-in) متفاوتند. بر خلاف افزایهها که معمولاً از واسط کاربری برنامه کاربردی استفاده میکنند و چارچوبی معین برای عملکردهایشان دارند، اما افزونهها معمولاً محدودیت کمتری داشته و بعضاً واسط کاربری مربوط به خود را دارند. و همینطور افزایهها دارای قابلیتهای محدودتری هستند.
ماشین مجازی
در علم کامپیوتر ماشین مجازی (به انگلیسی: Virtual machine) نرمافزاری است که بر روی یک کامپیوتر پیادهسازی میشود. این پیادهسازی بهگونهای است که تصور میشود یک کامپیوتر واقعی در حال اجرای برنامههای ماست.
تعاریف
یک ماشین مجازی، در ابتدا توسط Popek and Goldberg به صورت "یک نسخه کپی شده از روی یک ماشین واقعی، به صورت کارا و ایزوله شده" تعریف شد. استفادههای کنونی، ماشینهای مجازیای را شامل میشود که هیچ ارتباط با سختافزار واقعی ندارند.
ماشینهای مجازی، بر اساس استفاده و درجه ارتباط به ماشین واقعی، به دو دسته اصلی تقسیم میشوند. یک ماشین مجازی سیستمی یک زیرساخت محاسباتی کامل را فراهم میکند که از اجرای یک سیستمعامل کامل پشتیبانی میکند. در مقابل، یک ماشین مجازی فرایند، برای اجرای یک برنامه واحد طراحی شده، که این به این معناست که صرفاً یک از یک فرایند خاص پشتیبانی میکند. یک ویژگی مهم یک ماشین مجازی، این است که نرمافزاری که درون آن در حال اجراست، با منابع و سطوح انتزاعی که توسط ماشین مجازی اعمال میشود، محدود شدهاست – یعنی نمیتواند از دنیای مجازی خود خارج شود.
مثال: یک برنامه که به زبان جاوا نوشته شدهاست، با ارسال فرامین و دریافت نتایج مورد نظرش، خدماتی از نرمافزار ماشین مجازی جاوا (JVM) میگیرد. با ارائه این خدمات به برنامه، نرمافزار جاوا، به عنوان یک ماشین مجازی عمل میکند.
نرمافزار آزاد و متنباز
نرمافزار آزاد و متنباز (به انگلیسی: Free and open source software یا FLOSS، F/OSS، FOSS)، نرمافزاری است که بهمنظور تامین حق کاربران برای مطالعه، تغییر، و بهبود طراحی آن، با دردسترسبودن کد مبدأ نرمافزار، بهشکل آزاد پروانهدار گشته است.
نرمافزار قابل حمل
نرمافزار قابل حمل (Portable application) به نرمافزاری گفته میشود که بدون نیاز به نصب بر روی سیستمعامل از روی لوح فشرده, یواسبی فلش درایو، حافظه فلش یا فلاپیدیسک قابل اجرا باشد.
نرمافزار کاربردی
نرمافزار کاربردی (به انگلیسی: Application software) عبارت است از نرمافزاری که با استفادهٔ مستقیم از منابع و قابلیتهای رایانه کاری را مستقیماً برای کاربر انجام میدهد. باید توجه داشت که این عبارت در مقابل عبارت نرمافزار سیستمی معنی پیدا میکند.
نرمافزار سیستمی در مقابل در پسزمینه عمل میکند و خدماتی را فراهم میکند که دیگر نرمافزارها و یا سیستمعامل میتوانند برای انجام کارهای خود از آن استفاده کنند. اما در عوض معمولاً مستقیماً با کاربر عادی در تماس نیست و خدماتی را به او ارایه نمیدهد.
در عمل بیشتر نرمافزارهایی که کاربران با آنها سر و کار دارند از این دسته محسوب میشوند. برای مثال میتوان به نرمافزارهای رومیزی یعنی واژهپردازها، صفحه گستردهها، نرمافزارهای طراحی گرافیکی، بازیهای رایانهای و امثال آنها اشاره کرد.
بسیاری نرمافزارهای کاربردی، برای توسعهدهندگان ابزار رابط برنامهنویسی کاربردی هم فراهم میکنند تا بتوان از قابلیتهای نرمافزار در نرمافزارهای جدید استفاده کرد. برای مثال نرمافزار ادوبی آکروبات هنگام نصب ایپیآی فراهم میکند که برنامهنویس میتواند با استفاده از آن تواناییهای آکروبات را در برنامهٔ خود به کار گیرد.
برای عنوان نمونههای دیگر میتوان به نرمافزارهای پردازش متن، برگههای گسترده (صفحات گسترده) و نرمافزارهای پخش نوا و نما اشاره کرد.
نرمافزار متنباز
نرمافزار متنباز (به انگلیسی: Open Source Software) به نرمافزارهایی میگویند که افراد میتوانند در کد منبع آنها تغییر ایجاد کرده و یا اشکالات (باگ) احتمالی آنها را رفع کنند. این یک شیوه توسعه نرمافزار است که میتواند هم برای نرمافزارهای آزاد و هم برای نرمافزارهای با مالکیت انحصاری و تجاری به کار رود.
مشخصات متنباز
مقدمه
متنباز فقط دسترسی به کد نرمافزار نیست..
نرمافزارهای متنباز باید دارای ۱۰ تعریف زیر باشند:
۱. توزیع مجدد آزاد
نرمافزار باید بدون نیاز به حق امتیاز یا هر گونه پرداختی برای فروش، امکان توزیع به صورت آزاد را داشته باشد.
۲. کد منبع
کد نرمافزار باید شامل نرمافزار باشد و اجازه توزیع کد نرمافزار داده بشود (برای مثال از یک صفحه وب قابل دانلود باشد).
۳. کار مشتقشده
اعمال تغییرات و کارهای بعدی روی نرمافزار امکانپذیر باشد و این نرمافزار جدید را بتوان تحت همان شرایط نرمافزار اولیه و اصلی تکثیر کرد.
۴. نگهداری تمامیت کد منبع نویسنده اصلی نرمافزار مجوز نرمافزار ممکن است اجازه تغییر در اصل متن برنامه را به کاربران ندهد و تنها اجازهٔ افزودن وصلههای نرمافزاری و کامپایل مجدد برنامه را بدهد. در این شرایط توسعه دهندگان تنها میتوانند توزیعهایی به کمک وصلههای نرمافزاری خود ایجاد نمایند. مجوز نرمافزاری میباید صراحتاً ایجاد توزیع تازه با تغییر مجدد در کد اصلی را محدود نماید. نرمافزار توزیع شده تحت این مجوز میباید حتمن نام نسخهای تازه را داشته باشد.
۵. بین افراد و گروهها تبعیضی گذاشته نشود
اجازهنامه نباید بین افراد یا گروهها تبعیضی بگذارد.
۶. هیچ تبعیضی در نوع استفاده از نرمافزار وجود نداشته باشد
هیچ گونه تبعیض و تمایزی بین هر فعالیتی که در راستای نرمافزار انجام میگیرد، وجود نداشته باشد. برای مثال نرمافزاری نباید بین استفادهٔ تجاری یا تحقیقاتی تبعیض قائل شود.
۷. توزیع اجازهنامه
مجوز باید به هرکسی که یک کپی از نرمافزار را دریافت میکند نیز اختصاص یابد، بدون اینکه آنها نیاز به توافق و هماهنگی با اجازهنامهٔ دیگری داشته باشند.
۸. اجازهنامه نباید مخصوص یک محصول باشد
حقوق داده شده در مجوز یک نرمافزار نباید وابسته به این باشد که بخشی از بسته بزرگتری است. در صورتی که نرمافزار از محصول دریافت شده نیز جدا شود، باید همان حقوق را در استفاده، توزیع و ویرایش، به دریافت کننده نرمافزار را اعطا کند. تمام کسانی که آن نرمافزار را، که قبلاً به عنوان بخشی از محصول بزرگتری بوده است، دریافت و یا توزیع مجدد میکنند باید تمامی حقوق را مانند محصول اصلی داشته باشند.
۹. اجازهنامه نباید نرمافزارهای دیگر را محدود کند
شرایط تعریف شده در مجوز نباید توزیع نرمافزار را درکنار نرمافزارها با مجوزهای دیگر محدود کند. برای نمونه نمیتواند تعیین کند که تمامی نرمافزارهای ارائه شده در لوح فشرده ارائه شده باید متن باز باشند.
۱۰. اجازهنامه باید از نظر تکنولوژی بیطرف باشد
اجازهنامه نباید مختص یک تکنولوژی خاص باشد.
در ایران
مرکز ملی توسعه و بکارگیری نرمافزارهای بومی و آزاد /متن باز ایران (متنام) روز چهارشنبه مورخ ۲۲ خرداد ۱۳۹۲ در ساختمان دوم سازمان فناوری اطلاعات ایران افتتاح شد.
مایاسکیوال
مایاسکیوال (به انگلیسی: MySQL) یک سامانه مدیریت پایگاه دادهها متنباز است، که توسط شرکت اوراکل توسعه، توزیع، و پشتیبانی میشود.
سرور مایاسکیوال به چندین کاربر اجازه استفاده همزمان از دادهها را میدهد.
مزیتها
مایاسکیوال از مزیتهای زیر بهرهمند است:
مقیاسپذیری و قابلیت انعطاف
عملکرد بالا
در دسترسبودن بالا
پشتیبانی از تراکنشها
محافظت از داده
آسان بودن مدیریت
آزاد بودن برنامه
پشتیبانی شبانهروزی
تاریخچه
توسعه مایاسکیوال در سال ۱۹۹۴ توسط مایکل وایدنیوس و دیوید آکسمارک آغاز شد. اولین نسخه داخلی در ۲۳ می ۱۹۹۵ عرضه شد. در سال ۲۰۰۸ سان میکروسیستمز مایاسکیوال ایبی را خریداری کرد. شرکت اوراکل سان میکروسیستمز را در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۰ خریداری کرد.
قابلیتها
انواع داده
انواع دادههای پشتیبانی شده در مایاسکیوال شامل موارد زیر است:
عددی
کاراکتری
دودویی
شمارشی (Enum)
زمان و تاریخ
نوعهای دادههای فضایی (به انگلیسی: Spatial)
موتورهای ذخیرهسازی
مایاسکیوال از چندین موتور ذخیرهسازی پشتیبانی میکند که به عنوان نوعهای جدول مختلف عمل میکنند. برخی انواع موتورهای ذخیرهسازی در برابر تراکنشها امن، و برخی دیگر در برابر تراکنشها ناامن هستند.
لیست موتورهای ذخیرهسازی مایاسکیوال شامل موارد زیر است:
اینودیبی (به انگلیسی: InnoDB): امن در برابر تراکنشها است. از قواعد جامعیت کلید خارجی پشتیبانی میکند. از مایاسکیوال ۵.۵.۵ موتور ذخیرهسازی پیشفرض مایاسکیوال است.
مایآیسم (به انگلیسی: MyISAM): قبل از نسخه ۵.۵.۵ موتور ذخیرهسازی پیشفرض مایاسکیوال بود.
حافظه (به انگلیسی: Memory): تمام داده را به منظور دسترسی سریع در حافظه نگهداری میکند.
ادغام (به انگلیسی: Merge): قابلیت گروهبندی کردن چندین جدول مایآیسم مشابه و ارجاع به آنها به عنوان یک جدول را میدهد.
آرشیو (به انگلیسی: Archive): برای نگهداری دادههای آرشیوی که به ندرت به آنها ارجاع میشود.
متحد (به انگلیسی: Federated): برای پیوند زدن چندین سرور مایاسکیوال مجزا برای ایجاد یک پایگاهداده منطقی از چندین سرور فیزیکی.
سیاسوی (به انگلیسی: CSV): داده را در فایلهای متنی با قالب مقادیر جداشده با کاما ذخیرهسازی میکند.
سیاهچاله (به انگلیسی: Blackhole): ورودی داده را قبول میکند، ولی آن را ذخیره نمیکند.
برنامههای ذخیرهشده
در مایاسکیوال هر برنامه ذخیرهشده شامل یک بدنه است که از عبارات اسکیوال تشکیل شده است. برنامههای ذخیرهشده میتوانند مقادیر خروجی داشته باشند (ایجاد شده توسط CREATE PROCEDURE) یا نداشته باشند (ایجاد شده توسط CREATE FUNCTION). اگر یک برنامه خروجی داشته باشد، از آن میتوان در پرسوجوی SELECT استفاده کرد.
مایا
مایا نام نرمافزاری برای طراحی سه بعدی است. این نرمافزار نخست توسط شرکت آلیاس. ویو فرانت عرضه شدهاست که در سال ۲۰۰۵ شرکت اتودسک (شرکت سازنده نرمافزارهای سه بعدی و انیمیشن سازی از جمله تریدیاسمکس و اتوکد) آن را خریداری کرد و نسخههای جدید مایا با نام اتودسک مایا (Autodesk MAYA) به بازار عرضه شدند.
مایا یکی از پیشرفتهترین نرمافزار انیمیشن و مدل سازی سه بعدی است که به طور گسترده در استودیوهای فیلم سازی، انیمیشن و همینطور صنعت بازیهای رایانهای استفاده میشود. البته نقطه قوت مایا در ابزارهای مدل سازی آن است و در شرکتهای بزرگ نیز بیشتر از این خصیصه اش استفاده میکنند. تکنولوژی NURBS بکار رفته در این استودیو انیمیشن سازی، باعث کمک به طراحی بهینه اشیاء طبیعی از جمله چمن، گیاهان، مو و... میشود. توانایی بالا در Rendering که با استفاده از موتور قدرتمند mentalray و وجود Materialهای متنوع در این نرمافزار از جمله موارد کلیدی آن است. از جمله ویژگیهای این نرمافزار، انعطاف پذیری و قابلیتهای شخصی سازی (customization) آن است که به کاربران حرفهای اجازه میدهد به سادگی محیط آن را به دلخواه خود تغییر دهند. مایا یک نرمافزار جامع است که به بخش های مختلفی تقسیم شده که هر بخش ویرایش و ایجاد یکی از مراحل ساخت انیمیشن رابر عهده دارد و نیاز کاربر را به نرمافزار های جانبی به حد اقل میرساند . به علاوه، یکی دیگر از قابلیتهای منحصربهفرد آن امکان توسعه این نرمافزار برای استفاده کنندگان آن است. کاربران میتوانند از طریق زبانهای برنامه نویسی سی پلاس پلاس، MEL یا (maya embedded language) و همینطور پایتون آن را توسعه دهند و ابزارها و امکاناتی که پیشتر در نرمافزار وجود نداشتهاند را به آن اضافه کنند. به همین دلیل بسیار مورد توجه استودیوهای بزرگ سازنده فیلم و انیمیشن قرار گرفتهاست.
تا سال ۲۰۰۹ مایا در دو گونهٔ maya complete و maya unlimited عرضه میشد که گونهٔ دوم امکانت گسترده تر همینطور قیمت بالا تری داشت، اما از نسخه ۲۰۱۰ به بعد فقط در یک گونه و با تمام امکانات عرضه میشود. آخرین نسخه مایا maya 2014 است. البته لازم به ذکر است که در سالهای اخیر، این نرمافزار در قالب ۳۲ بیت و ۶۴ بیت عرضه میشود.
در سال ۲۰۰۳ نرمافزار مایا برنده جایزه Academy Award برای "موفقیتهای علمی و فنی" شد.
هسته اصلی مایا در زبان سیپلاسپلاس نوشته شدهاست.
نرمافزار مایا بر روی سیستمعاملهای ویندوز، لینوکس و مکینتاش قابل استفادهاست.
مامبو
مامبو (Mambo Open Source یا MOS) یک سیستم مدیریت محتوا (CMS) به صورت متن باز و نرمافزار آزاد میباشد که امکانات زیادی برای ایجاد و مدیریت یک وبگاه چندمنظوره با یک رابط ساده فراهم میکند.
مامبو به زبان PHP نوشته شده و به صورت پیش فرض از پایگاه داده MySQL استفاده میکند. این سیستم مدیریت محتوا مانند سایر پروژههای PHP/MySQL به اغلب محیطهای کاری کامپیوتری (سیستمعاملها و معماریهای مختلف) قابل انتقال (portable) است.
مامبو تحت مجوز گنو (GPL) منتشر میگردد و حقوق آن متعلق به بنیاد مامبو (Mambo Foundation) میباشد.
ویژگیهای مامبو
ویژگیها و امکانات مامبو مشابه با دیگر سیستمهای مدیریت محتوا بوده و برخی از آنها در فهرست زیر آمدهاست:
اطلاعات کاملاً در دیتا بیس قرار دارد
رابط کاربری و مدیریتی ساده
پشتیبانی از XML و RSS
امکان تهیه صفحات نهانی (cache) برای بالا بردن سرعت مرور وبگاه
ایجاد فروم، نظر سنجی و وبلاگ
چندزبانه بودن و قابلیت محلی سازی
آخرین نسخه
در حال حاضر (دسامبر ۲۰۰8) آخرین نسخه منتشر شده مامبو ۴٫۶.۵ میباشد. وبژگیهای این نسخه عبارتاند از:
قسمت مدیریت کاملا دو زبانهاست . با تغییر زبان قالب هم متناسب با دایرکشن مربوطه تغییر میکند
تاریخهای بخش کاربری و مدیریت با تغییر زبان، تغییر میکنند یعنی با تغییر زبان به انگلیسی تاریخها میلادی و با تغییر به زبان فارسی تاریخها شمسی میشوند . این قابلیت برای سایتهای چند زبانه بسیار کاربرد دارد. ( این قابلیت در مدیریت محتواهای مشابه وجود ندارد )
حل چند مشکل امنیتی که با روشن بودن Register Global ممکن بود سایتها را دچار آسیب کند
حل مشکل Vote & SEF
حل مشکل حالت نمایش ساده و پیشرفته قسمت مدیریت
اضافه شدن قسمتهای بیشتر برای ترجمه از قسمت مدیریت
ارتقا پاپ آپ تاریخ در قسمت مدیریت
حل مشکل Tooltipها و افزایش عرض صفحه
...
شبکه اجتماعی
شبکهٔ اجتماعی ساختاری اجتماعی است که از گره هایی(که عموماً فردی یا سازمانی هستند) تشکیل شدهاست که توسط یک یا چند نوع خاص از وابستگی به هم متصل اند، برای مثال: قیمتها، الهامات، ایدهها و تبادلات مالی، دوستها، خویشاوندی، تجارت، لینکهای وب، سرایت بیماریها (اپیدمولوژی) یا مسیرهای هواپیمایی. ساختارهای حاصل اغلب بسیار پیچیده هستند.
تحلیل شبکههای اجتماعی روابط اجتماعی را با اصطلاحات رأس و یال مینگرد. رأسها بازیگران فردی درون شبکهها هستند و یالها روابط میان این بازیگران هستند.انواع زیادی از یالها میتواند میان رأسها وجود داشته باشد. نتایج تحقیقات مختلف بیانگر آن است که می توان از ظرفیت شبکههای اجتماعی در بسیاری از سطوح فردی و اجتماعی به منظور شناسایی مسائل و تعیین راه حل آنها، برقراری روابط اجتماعی، اداره امور تشکیلاتی، سیاستگذاری و رهنمون سازی افراد در مسیر دستیابی به اهداف استفاده نمود. به عنوان مثال، نتایج مطالعات در حوزه سیاستگذاری گردشگری نشان می دهد شبکههای اجتماعی به واسطه تاثیرگذاری روی متغیرهای رفتاری بر جذب گردشگران خارجی به مقاصد گوناگون تاثیرگذار هستند و می توان از این شبکه ها به منظور شکلگیری اعتماد و کاهش ریسک تصمیمگیری کاربران در انتخاب یک مقصد خاص گردشگری بهره گرفت.
در سادهترین شکل یک شبکهٔ اجتماعی نگاشتی از تمام یالهای مربوط، میان رأسهای مورد مطالعهاست. شبکهٔ اجتماعی هم چنین میتواند برای تشخیص موقعیت اجتماعی هر یک از بازیگران مورد استفاده قرار گیرد. این مفاهیم غالباً در یک نمودار شبکهٔ اجتماعی نشان داده میشوند که درآن، نقطهها رأسها هستند و خطها نشانگر یالها.
در ایران علیرغم اینکه عضویت در شبکههای اجتماعی جرم تلقی نمیشود، ولی به موجب فیلترینگ آنها از جانب حکومت، حضور در این وبگاهها چون از طریق دور زدن فیلترینگ میسر است، مصداق عمل مجرمانه است.
آنالیز شبکههای اجتماعی
آنالیز شبکههای اجتماعی(مرتبط با نظریه شبکهها) به عنوان یک تکنیک کلیدی در جامعه شناسی، انسان شناسی، جغرافیا، روانشناسی اجتماعی، جامعه شناسی زبان، علوم ارتباطات، علوم اطلاعات، مطالعات سازمانی، اقتصاد و زیست شناسی مدرن همانند یک موضوع محبوب در زمینهٔ تفکر ومطالعه پدیدار شدهاست.
بالغ بر یک قرن است که مردم، شبکهٔ اجتماعی مجازی را برای اشارههای ضمنی به مجموعه روابط پیچیده میان افراد درسیستمهای اجتماعی در تمامی مقیاسها از روابط بین فردی گرفته تا بینالمللی مورد استفاده قرار میدهند. در سال ۱۹۴۵ J. A. Barnes برای نخستین بار از اصطلاح قاعده مند برای مشخص کردن الگوهایی از رشتهها استفاده کرد که مفاهیم را مشخص میکنند و به صورت رایج توسط عموم و دانشمندان علوم اجتماعی مورد استفاده قرار میگیرد : گروههای محدود (مانند: قبایل و خانوادهها) و طبقات اجتماعی(مانند: جنسیّت و قومیت). دانشورانی چون : S.D. Berkowitz, Stephen Borgatti, Ronald Burt, Linton Freeman, Mark Granovetter, Peter Marsden, Nicholas Mullins, Anatol Rapoport, Stanley Wasserman, Barry Wellman, and Harrison White کاربرد شبکههای اجتماعی را به تفصیل بیان کردهاند.
آنالیز شبکههای اجتماعی از طریق احکام نظری و روشها و تحقیقهای مربوط به آن از یک صنعت ضمنی به معبری تحلیلی برای پارادایمها تغییر یافتهاست. برهان های تحلیلی از کل گرفته تا جزء؛ از ساختار گرفته تا روابط و افراد، از اخلاق گرفته تا رفتار همگی شبکههای سراسری را مورد بررسی قرار میدهند که در آنها، همهٔ رشتهها شامل روابط ویژهای در میان جمعیت ِ تعریف شدهاند و یا شبکههای فردی را مورد بررسی قرار میدهند که شامل رشتهها یی است که افراد مشخصی آنها را دارند از قبیل انجمنهای خصوصی.
گرایشهای تحلیلی متعددی آنالیز شبکههای اجتماعی را تمیز میدهند: هیچ فرضی وجود ندارد که گروهها، بلوکهای بنا کنندهٔ اجتماع هستند :: این معبر برای مطالعهٔ سیستمهای اجتماعی با محدودیت کمتر باز است از اجتماعات غیر محلی گرفته تا لینکهای درون وبگاهها.
آنالیز شبکههای اجتماعی علاوه بر سروکارداشتن با اشخاص (افراد، سازمانها، ایالات) به عنوان واحدهای گسستهٔ تحلیل، برروی چگونگی ساختار رشتهها که اشخاص و روابط میان آنها را تحت تاثیر قرار میدهد نیز تمرکز میکند.
برخلاف تحلیلهایی که بر این فرض استوارند که هنجارهای اجتماعی تعیین کنندهٔ رفتارها هستند، آنالیز شبکههای اجتماعی به بررسی وسعت تاثیرگذاری ساختار و ترکیب رشتهها بر هنجارها میپردازد.
شکل یک شبکهٔ اجتماعی به تعیین میزان سودمندی شبکه برای افراد آن شبکه کمک میکند. به طور جزئی شبکههای محکم برای اعضایشان نسبت به شبکههایی که تعداد زیادی اتصالات ضعیف برای افراد خارج از شبکهٔ اصلی دارند، کمتر مفید واقع میشوند. بیشتر شبکههای باز با اتصالات اجتماعی و رشتههای ضعیف، شانس بیشتری برای دسترسی به ایدهها و دست آوردهای جدید نسبت به شبکههای بسته با رشتههای طویل فراهم میآورد. به بیان دیگر گروهی از دوستان که تنها دارای ارتباط با یکدیگر هستند، اطلاعات و دست آوردهای یکسانی را به اشتراک میگذارند. اما گروهی از افراد که دارای ارتباط با بخشهای اجتماعی دیگر هستند شانس بیشتری برای دسترسی به محدودهٔ وسیعتری از اطلاعات دارند. افراد برای دستیابی به موفقیت بهتر است که با شبکههای گوناگونی ارتباط داشته باشند تا اینکه ارتباطات زیادی درون یک شبکه داشته باشند. به طور مشابه افراد میتوانند تأثیرگذاری و ایفای نقش به عنوان واسطه در برقراری ارتباط بین دو شبکه که به هم متصل نیستند را تمرین کنند.(این کار پر کردن سوراخهای ساختاری نامیده میشود.)
آنالیز شبکههای اجتماعی چشم انداز متناوبی را ایجاد میکند که در آن خواص افراد نسبت به ارتباطات و رشتههای میان آنها در شبکه از اهمیت کمتری برخوردار است. این معبر ایجاد شدهاست تا برای توضیح بسیاری از پدیدههای جهان واقعی مفید واقع شود، اما مجال کمتری برای نمایندگیهای فردی باقی میگذارد تا توانمندیهای فردیشان روی موفقیت تأثیرگذار باشد زیرا بخش زیادی از این توانمندیها درون ساختار شبکه باقی میماند.
شبکههای اجتماعی برای بررسی چگونگی تأثیرات متقابل میان تشکیلات، توصیف بسیاری از اتصالات غیررسمی که مجریان را به یکدیگر متصل میکند، نیز مورد استفاده قرار گرفتهاست و در این زمینهها نیز به خوبی برقراری ارتباطات فردی میان کارمندان در سازمانهای مختلف عمل میکند. شبکههای اجتماعی نقش کلیدی در موفقیتهای تجاری و پیشرفتهای کاری ایفا میکنند. شبکهها راههایی را برای شرکتها فراهم میکند که اطلاعات جمع آوری کنند، از رقابت بپرهیزند و حتی برای تنظیم قیمتها و سیاستها با هم تبانی کنند.
آشنایی با شبکههای اجتماعی اینترنتی
فضای مجازی مجال شکلگیری اجتماعات جدید از کاربران را فراهم میکند. از زمان تونیس (Tonnies) و تلاش او برای تعریف دو گونه تجمع انسانی یعنی «اجتماع» در مقابل «جامعه» (گزلشافت و گمنشافت) به بعد همه متفکران علوم اجتماعی و فرهنگی «رو در رو بودن»، «محدودیت تعداد»، و «ابتناء بر روابط عاطفی و نه روابط عقلانی را از خصائص بنیانی»اجتماع" عنوان کردهاند.
هر چند روابط کاربران فضای مجازی رابطهای با واسطهاست و نه رو در رو، بسیاری از مطالعه کنندگان اینترنت تمایل دارند از اصطلاح «اجتماع» برای اشاره به جمع کاربران استفاده کنند.
در این میان تلاشهای متعددی در حال انجام است تا حوزه و دامنه معنایی کاربردهای جدید این اصطلاح را برای اشاره به تجمعات کاربران فضای مجازی، روشن سازد. ازجمله میتوان به تلاشهای خانم شلینی ونچرلی اشاره کرد.
نظرات ونچرلی در سایت USINFO ارائه شدهاست. او به شبکهها و سازمانهای رسمی که به سامان بخشیدن به روابط و مقررات ارتباطاتی در فضای مجازی اشتغال دارند میپردازد و در ادامه به موضوع اجتماعات کاربران و خصوصیتهای آنها اشاره میکند.
شبکههای اجتماعی برپایه اینترنت از قبیل facebook.com و myspace.com در بین جوانان آمریکایی محبوبیت به سزایی کسب کردهاند. این شبکههای اجتماعی درعین حال که فضاهایی هستند که درآنها افراد دوستان جدیدی پیدا میکنند و یا دوستان قدیمی خود را در جریان تغییرات زندگی شان قرار میدهند، مکانهایی برای تبادل نظر هستند که در آنها جوانان عقاید و نظرات خود را با هم به اشتراک میگذارند.
این قابلیت که یک جوان بتواند با امثال خود در کشورهای دیگر جهان ارتباط برقرار کند باعث میشود تا این شبکهها به مکانی تبدیل شوند که در آنها ایدههای جدید معرفی میشوند و مورد بحث قرار میگیرند.
شبکههای اجتماعی اینترنتی در دنیا
استفاده از خدمات شبکههای اجتماعی، روزبهروز محبوبیت بیشتری پیدا میکند. هماکنون سایتهای شبکههای اجتماعی، بعد از پرتالهای بزرگی مثل یاهو یا اماسان موتورهای جستجو مثل گوگل، تبدیل به پراستفادهترین خدمت اینترنتی شدهاند.
خیلی از نهادهای مختلف جهانی و اینترنتی با اهداف گوناگون که مهمترین آنها تجاری و تبلیغاتی است، دست بهراهاندازی شبکههای اجتماعی زده یا درصدد خرید سهام مهمترین شبکههای اجتماعی دنیا هستند؛ مثل رقابت اخیر گوگل و مایکروسافت برسر سایت مایاسپیس و فیسبوک.
در رقابت مایاسپیس، پرکاربرترین سایت شبکه اجتماعی دنیا گوگل و در رقابت برسر فیسبوک، مایکروسافت برندهشد. ضمن اینکه یاهو هم بعد از راهاندازی نهچندان موفق «۳۶۰درجه»، به دنبال راهاندازی یک شبکه اجتماعی دیگر بهاسم «مش» است.
ناسا هم برای جذب جوانان علاقهمند به موضوعات هوافضا، یک شبکه اجتماعی را بر پایه استانداردهای نسل آینده وب و تنظیمات سایت خود راه اندازی کرد.
این شبکه اجتماعی جدید که مای ناسا نام دارد، بخشهای بسیار پیشرفتهای دارد که کاربران میتوانند از طریق آنها تصاویر و تفکرات خود را درباره موضوعات فضایی با سایر کاربران بهاشتراک بگذارند. مای ناسا یک نمونه بسیار اصلی از شبکههای اجتماعی است و یک محیط مجازی را میسازد که در آن کاربران میتوانند تمام موضوعات و مقولات مورد نظر و شخصی خود را جمعآوری کنند.
کاربران میتوانند در این شبکه اجتماعی جدید برای خود وبلاگ درست کنند و از وبلاگهایی نظیر وبلاگ یکی از مدیران ناسا که روایت بسیار شگفتانگیزی را از ماموریتهای فضایی خود نقل کردهاست، استفاده کنند.
شبکههای اجتماعی، بهخصوص آنهایی که کاربردهای معمولی و غیرتجاری دارند، مکانهایی در دنیای مجازی هستند که مردم خود را بهطور خلاصه معرفی میکنند و امکان برقراری ارتباط بین خود و همفکرانشان را در زمینههای مختلف مورد علاقه فراهم میکنند. البته در بعضی از این موارد مثل مایناسا سمت و سوی اصلی این علایق (فضا) مشخص است.
به نظر میرسد شبکههای اجتماعی در اینترنت، در آینده بیش از این هم اهمیت پیدا میکند. این شبکهها هماکنون هم روزبهروز محبوبتر میشوند. با شبکههای اجتماعی، دیگر افراد برای پیداکردن همفکران خود در موارد گوناگون تنها نیستند؛ یک دوست آرژانتینی برای تحلیل بازیهای بوکاجونیورز، یک دوست سوئدی برای صحبت در مورد فناوری اطلاعات، یک دوست فرانسوی برای صحبت در مورد فیلمهای سینمای مستقل یا یک دوست مصری برای بحث در مورد مسائل خاورمیانه.
مسلماً در دنیای حقیقی هیچگاه افراد علاقهمند، موضوعات موردعلاقه خود را به این گستردگی نمییافتند. این دلیل و شاید دلایل مشابه این، سرویسهای شبکههای اجتماعی را به یکی از مهمترین ارکان اینترنت در دو، سه سال اخیر تبدیل کردهاست.
گسترش شبکههای اجتماعی اینترنتی در ایران
در یک ساله اخیر وب سایت های که با نام شبکه اجتماعی در ایران فعالیت می کنن به طور روز افزونی در حال افزایش است تب فیسبوکی در ایران اوج گرفته و شبکه های اجتماعی زیادی که تا حدودی هم شبه به فیس بوک است خیلی زیاد شده تا یکسال قبل وقتی در گوگل کلمه شبکه اجتماعی را جستجو می کردیم به سختی در 5 صفح اول جستجو اثری از شبکه های اجتماعی بود ولی امروز وقتی کلمه شبکه اجتماعی را جستجو می کنی بالغ بر 21,800,000 نتایج جستجو نشان می دهد که نشانگر روشد بسیار چشمگیر آن در ایران است.
شبکههای اجتماعی اینترنتی در ایران
حدود ۴ سال پیش بود که مفهوم شبکههای اجتماعی بهطور گسترده با حضور اورکات در میان کاربران ایرانی رواج پیدا کرد و در مدت کوتاهی آنقدر سریع رشد کرد که پس از برزیل و آمریکا، ایران سومین کشور حاضر در اورکات شد.
اما درهمان زمان شایعاتی هم رواج پیدا کرد که نسبت به عضویت در این انجمن هشدار دادند. میگفتند که گوگل (گرداننده اورکات) از این طریق به اطلاعات شخصی، علایق و نظرات و ارتباطات خصوصی افراد دست پیدا میکند و ممکن است این کار باعث ازبینرفتن امنیت شخصی افراد شود.
چندی پیش دادگاهی در برزیل، از گوگل تقاضای اجرای محدودیتهایی در سرویس اورکات کرد تا گروههای نژادپرستانه از اورکات حذف شوند. البته گوگل از اجرای این تقاضا سرباز زدهاست.
گوگل اعلام کرده چون سرورهای گوگل که مرتبط با اورکات هستند، در آمریکا قرار دارند، کلیه امور مربوط به آن مطابق قوانین آمریکا بوده و نمیتوان قوانین برزیل یا سایر دولتها را در آن دخیل کرد اما گروههای خاصی را که بر خلاف قوانین داخلی اورکات بودهاند، شناسایی و بستهاست.
هرچند که یاهو ۳۶۰ هنوز مورد استفاده قرارمیگیرد، اما کاربران ایرانی به سراغ سایتهای شبکههای اجتماعی کمتر معروف و حتی شبکههای اجتماعی ایرانی میروند.
با نگاهی به تعداد کاربران ۲۴ شبکه اجتماعی پرطرفدار دنیا (جدول)، به آسانی میشود میزان تاثیرگذاری این شبکهها را درک کرد. این شبکهها مجموعاً بیش از یک میلیارد کاربر دارند و اگرچه تعامل زیادی بین کاربران آنها هست، اما بههرحال رقم فوقالعادهای است.
شبکهٔ اجتماعی ساختاری اجتماعی است که از گره هایی(که عموماً فردی یا سازمانی هستند) تشکیل شدهاست که توسط یک یا چند نوع خاص از وابستگی به هم متصل اند، برای مثال: قیمتها، الهامات، ایدهها و تبادلات مالی، دوستها، خویشاوندی، تجارت، لینکهای وب، سرایت بیماریها (اپیدمولوژی) یا مسیرهای هواپیمایی. ساختارهای حاصل اغلب بسیار پیچیده هستند.
تحلیل شبکههای اجتماعی روابط اجتماعی را با اصطلاحات رأس و یال مینگرد. رأسها بازیگران فردی درون شبکهها هستند و یالها روابط میان این بازیگران هستند.انواع زیادی از یالها میتواند میان رأسها وجود داشته باشد. نتایج تحقیقات مختلف بیانگر آن است که می توان از ظرفیت شبکههای اجتماعی در بسیاری از سطوح فردی و اجتماعی به منظور شناسایی مسائل و تعیین راه حل آنها، برقراری روابط اجتماعی، اداره امور تشکیلاتی، سیاستگذاری و رهنمون سازی افراد در مسیر دستیابی به اهداف استفاده نمود. به عنوان مثال، نتایج مطالعات در حوزه سیاستگذاری گردشگری نشان می دهد شبکههای اجتماعی به واسطه تاثیرگذاری روی متغیرهای رفتاری بر جذب گردشگران خارجی به مقاصد گوناگون تاثیرگذار هستند و می توان از این شبکه ها به منظور شکلگیری اعتماد و کاهش ریسک تصمیمگیری کاربران در انتخاب یک مقصد خاص گردشگری بهره گرفت.
در سادهترین شکل یک شبکهٔ اجتماعی نگاشتی از تمام یالهای مربوط، میان رأسهای مورد مطالعهاست. شبکهٔ اجتماعی هم چنین میتواند برای تشخیص موقعیت اجتماعی هر یک از بازیگران مورد استفاده قرار گیرد. این مفاهیم غالباً در یک نمودار شبکهٔ اجتماعی نشان داده میشوند که درآن، نقطهها رأسها هستند و خطها نشانگر یالها.
در ایران علیرغم اینکه عضویت در شبکههای اجتماعی جرم تلقی نمیشود، ولی به موجب فیلترینگ آنها از جانب حکومت، حضور در این وبگاهها چون از طریق دور زدن فیلترینگ میسر است، مصداق عمل مجرمانه است.
آنالیز شبکههای اجتماعی
آنالیز شبکههای اجتماعی(مرتبط با نظریه شبکهها) به عنوان یک تکنیک کلیدی در جامعه شناسی، انسان شناسی، جغرافیا، روانشناسی اجتماعی، جامعه شناسی زبان، علوم ارتباطات، علوم اطلاعات، مطالعات سازمانی، اقتصاد و زیست شناسی مدرن همانند یک موضوع محبوب در زمینهٔ تفکر ومطالعه پدیدار شدهاست.
بالغ بر یک قرن است که مردم، شبکهٔ اجتماعی مجازی را برای اشارههای ضمنی به مجموعه روابط پیچیده میان افراد درسیستمهای اجتماعی در تمامی مقیاسها از روابط بین فردی گرفته تا بینالمللی مورد استفاده قرار میدهند. در سال ۱۹۴۵ J. A. Barnes برای نخستین بار از اصطلاح قاعده مند برای مشخص کردن الگوهایی از رشتهها استفاده کرد که مفاهیم را مشخص میکنند و به صورت رایج توسط عموم و دانشمندان علوم اجتماعی مورد استفاده قرار میگیرد : گروههای محدود (مانند: قبایل و خانوادهها) و طبقات اجتماعی(مانند: جنسیّت و قومیت). دانشورانی چون : S.D. Berkowitz, Stephen Borgatti, Ronald Burt, Linton Freeman, Mark Granovetter, Peter Marsden, Nicholas Mullins, Anatol Rapoport, Stanley Wasserman, Barry Wellman, and Harrison White کاربرد شبکههای اجتماعی را به تفصیل بیان کردهاند.
آنالیز شبکههای اجتماعی از طریق احکام نظری و روشها و تحقیقهای مربوط به آن از یک صنعت ضمنی به معبری تحلیلی برای پارادایمها تغییر یافتهاست. برهان های تحلیلی از کل گرفته تا جزء؛ از ساختار گرفته تا روابط و افراد، از اخلاق گرفته تا رفتار همگی شبکههای سراسری را مورد بررسی قرار میدهند که در آنها، همهٔ رشتهها شامل روابط ویژهای در میان جمعیت ِ تعریف شدهاند و یا شبکههای فردی را مورد بررسی قرار میدهند که شامل رشتهها یی است که افراد مشخصی آنها را دارند از قبیل انجمنهای خصوصی.
گرایشهای تحلیلی متعددی آنالیز شبکههای اجتماعی را تمیز میدهند: هیچ فرضی وجود ندارد که گروهها، بلوکهای بنا کنندهٔ اجتماع هستند :: این معبر برای مطالعهٔ سیستمهای اجتماعی با محدودیت کمتر باز است از اجتماعات غیر محلی گرفته تا لینکهای درون وبگاهها.
آنالیز شبکههای اجتماعی علاوه بر سروکارداشتن با اشخاص (افراد، سازمانها، ایالات) به عنوان واحدهای گسستهٔ تحلیل، برروی چگونگی ساختار رشتهها که اشخاص و روابط میان آنها را تحت تاثیر قرار میدهد نیز تمرکز میکند.
برخلاف تحلیلهایی که بر این فرض استوارند که هنجارهای اجتماعی تعیین کنندهٔ رفتارها هستند، آنالیز شبکههای اجتماعی به بررسی وسعت تاثیرگذاری ساختار و ترکیب رشتهها بر هنجارها میپردازد.
شکل یک شبکهٔ اجتماعی به تعیین میزان سودمندی شبکه برای افراد آن شبکه کمک میکند. به طور جزئی شبکههای محکم برای اعضایشان نسبت به شبکههایی که تعداد زیادی اتصالات ضعیف برای افراد خارج از شبکهٔ اصلی دارند، کمتر مفید واقع میشوند. بیشتر شبکههای باز با اتصالات اجتماعی و رشتههای ضعیف، شانس بیشتری برای دسترسی به ایدهها و دست آوردهای جدید نسبت به شبکههای بسته با رشتههای طویل فراهم میآورد. به بیان دیگر گروهی از دوستان که تنها دارای ارتباط با یکدیگر هستند، اطلاعات و دست آوردهای یکسانی را به اشتراک میگذارند. اما گروهی از افراد که دارای ارتباط با بخشهای اجتماعی دیگر هستند شانس بیشتری برای دسترسی به محدودهٔ وسیعتری از اطلاعات دارند. افراد برای دستیابی به موفقیت بهتر است که با شبکههای گوناگونی ارتباط داشته باشند تا اینکه ارتباطات زیادی درون یک شبکه داشته باشند. به طور مشابه افراد میتوانند تأثیرگذاری و ایفای نقش به عنوان واسطه در برقراری ارتباط بین دو شبکه که به هم متصل نیستند را تمرین کنند.(این کار پر کردن سوراخهای ساختاری نامیده میشود.)
آنالیز شبکههای اجتماعی چشم انداز متناوبی را ایجاد میکند که در آن خواص افراد نسبت به ارتباطات و رشتههای میان آنها در شبکه از اهمیت کمتری برخوردار است. این معبر ایجاد شدهاست تا برای توضیح بسیاری از پدیدههای جهان واقعی مفید واقع شود، اما مجال کمتری برای نمایندگیهای فردی باقی میگذارد تا توانمندیهای فردیشان روی موفقیت تأثیرگذار باشد زیرا بخش زیادی از این توانمندیها درون ساختار شبکه باقی میماند.
شبکههای اجتماعی برای بررسی چگونگی تأثیرات متقابل میان تشکیلات، توصیف بسیاری از اتصالات غیررسمی که مجریان را به یکدیگر متصل میکند، نیز مورد استفاده قرار گرفتهاست و در این زمینهها نیز به خوبی برقراری ارتباطات فردی میان کارمندان در سازمانهای مختلف عمل میکند. شبکههای اجتماعی نقش کلیدی در موفقیتهای تجاری و پیشرفتهای کاری ایفا میکنند. شبکهها راههایی را برای شرکتها فراهم میکند که اطلاعات جمع آوری کنند، از رقابت بپرهیزند و حتی برای تنظیم قیمتها و سیاستها با هم تبانی کنند.
آشنایی با شبکههای اجتماعی اینترنتی
فضای مجازی مجال شکلگیری اجتماعات جدید از کاربران را فراهم میکند. از زمان تونیس (Tonnies) و تلاش او برای تعریف دو گونه تجمع انسانی یعنی «اجتماع» در مقابل «جامعه» (گزلشافت و گمنشافت) به بعد همه متفکران علوم اجتماعی و فرهنگی «رو در رو بودن»، «محدودیت تعداد»، و «ابتناء بر روابط عاطفی و نه روابط عقلانی را از خصائص بنیانی»اجتماع" عنوان کردهاند.
هر چند روابط کاربران فضای مجازی رابطهای با واسطهاست و نه رو در رو، بسیاری از مطالعه کنندگان اینترنت تمایل دارند از اصطلاح «اجتماع» برای اشاره به جمع کاربران استفاده کنند.
در این میان تلاشهای متعددی در حال انجام است تا حوزه و دامنه معنایی کاربردهای جدید این اصطلاح را برای اشاره به تجمعات کاربران فضای مجازی، روشن سازد. ازجمله میتوان به تلاشهای خانم شلینی ونچرلی اشاره کرد.
نظرات ونچرلی در سایت USINFO ارائه شدهاست. او به شبکهها و سازمانهای رسمی که به سامان بخشیدن به روابط و مقررات ارتباطاتی در فضای مجازی اشتغال دارند میپردازد و در ادامه به موضوع اجتماعات کاربران و خصوصیتهای آنها اشاره میکند.
شبکههای اجتماعی برپایه اینترنت از قبیل facebook.com و myspace.com در بین جوانان آمریکایی محبوبیت به سزایی کسب کردهاند. این شبکههای اجتماعی درعین حال که فضاهایی هستند که درآنها افراد دوستان جدیدی پیدا میکنند و یا دوستان قدیمی خود را در جریان تغییرات زندگی شان قرار میدهند، مکانهایی برای تبادل نظر هستند که در آنها جوانان عقاید و نظرات خود را با هم به اشتراک میگذارند.
این قابلیت که یک جوان بتواند با امثال خود در کشورهای دیگر جهان ارتباط برقرار کند باعث میشود تا این شبکهها به مکانی تبدیل شوند که در آنها ایدههای جدید معرفی میشوند و مورد بحث قرار میگیرند.
شبکههای اجتماعی اینترنتی در دنیا
استفاده از خدمات شبکههای اجتماعی، روزبهروز محبوبیت بیشتری پیدا میکند. هماکنون سایتهای شبکههای اجتماعی، بعد از پرتالهای بزرگی مثل یاهو یا اماسان موتورهای جستجو مثل گوگل، تبدیل به پراستفادهترین خدمت اینترنتی شدهاند.
خیلی از نهادهای مختلف جهانی و اینترنتی با اهداف گوناگون که مهمترین آنها تجاری و تبلیغاتی است، دست بهراهاندازی شبکههای اجتماعی زده یا درصدد خرید سهام مهمترین شبکههای اجتماعی دنیا هستند؛ مثل رقابت اخیر گوگل و مایکروسافت برسر سایت مایاسپیس و فیسبوک.
در رقابت مایاسپیس، پرکاربرترین سایت شبکه اجتماعی دنیا گوگل و در رقابت برسر فیسبوک، مایکروسافت برندهشد. ضمن اینکه یاهو هم بعد از راهاندازی نهچندان موفق «۳۶۰درجه»، به دنبال راهاندازی یک شبکه اجتماعی دیگر بهاسم «مش» است.
ناسا هم برای جذب جوانان علاقهمند به موضوعات هوافضا، یک شبکه اجتماعی را بر پایه استانداردهای نسل آینده وب و تنظیمات سایت خود راه اندازی کرد.
این شبکه اجتماعی جدید که مای ناسا نام دارد، بخشهای بسیار پیشرفتهای دارد که کاربران میتوانند از طریق آنها تصاویر و تفکرات خود را درباره موضوعات فضایی با سایر کاربران بهاشتراک بگذارند. مای ناسا یک نمونه بسیار اصلی از شبکههای اجتماعی است و یک محیط مجازی را میسازد که در آن کاربران میتوانند تمام موضوعات و مقولات مورد نظر و شخصی خود را جمعآوری کنند.
کاربران میتوانند در این شبکه اجتماعی جدید برای خود وبلاگ درست کنند و از وبلاگهایی نظیر وبلاگ یکی از مدیران ناسا که روایت بسیار شگفتانگیزی را از ماموریتهای فضایی خود نقل کردهاست، استفاده کنند.
شبکههای اجتماعی، بهخصوص آنهایی که کاربردهای معمولی و غیرتجاری دارند، مکانهایی در دنیای مجازی هستند که مردم خود را بهطور خلاصه معرفی میکنند و امکان برقراری ارتباط بین خود و همفکرانشان را در زمینههای مختلف مورد علاقه فراهم میکنند. البته در بعضی از این موارد مثل مایناسا سمت و سوی اصلی این علایق (فضا) مشخص است.
به نظر میرسد شبکههای اجتماعی در اینترنت، در آینده بیش از این هم اهمیت پیدا میکند. این شبکهها هماکنون هم روزبهروز محبوبتر میشوند. با شبکههای اجتماعی، دیگر افراد برای پیداکردن همفکران خود در موارد گوناگون تنها نیستند؛ یک دوست آرژانتینی برای تحلیل بازیهای بوکاجونیورز، یک دوست سوئدی برای صحبت در مورد فناوری اطلاعات، یک دوست فرانسوی برای صحبت در مورد فیلمهای سینمای مستقل یا یک دوست مصری برای بحث در مورد مسائل خاورمیانه.
مسلماً در دنیای حقیقی هیچگاه افراد علاقهمند، موضوعات موردعلاقه خود را به این گستردگی نمییافتند. این دلیل و شاید دلایل مشابه این، سرویسهای شبکههای اجتماعی را به یکی از مهمترین ارکان اینترنت در دو، سه سال اخیر تبدیل کردهاست.
گسترش شبکههای اجتماعی اینترنتی در ایران
در یک ساله اخیر وب سایت های که با نام شبکه اجتماعی در ایران فعالیت می کنن به طور روز افزونی در حال افزایش است تب فیسبوکی در ایران اوج گرفته و شبکه های اجتماعی زیادی که تا حدودی هم شبه به فیس بوک است خیلی زیاد شده تا یکسال قبل وقتی در گوگل کلمه شبکه اجتماعی را جستجو می کردیم به سختی در 5 صفح اول جستجو اثری از شبکه های اجتماعی بود ولی امروز وقتی کلمه شبکه اجتماعی را جستجو می کنی بالغ بر 21,800,000 نتایج جستجو نشان می دهد که نشانگر روشد بسیار چشمگیر آن در ایران است.
شبکههای اجتماعی اینترنتی در ایران
حدود ۴ سال پیش بود که مفهوم شبکههای اجتماعی بهطور گسترده با حضور اورکات در میان کاربران ایرانی رواج پیدا کرد و در مدت کوتاهی آنقدر سریع رشد کرد که پس از برزیل و آمریکا، ایران سومین کشور حاضر در اورکات شد.
اما درهمان زمان شایعاتی هم رواج پیدا کرد که نسبت به عضویت در این انجمن هشدار دادند. میگفتند که گوگل (گرداننده اورکات) از این طریق به اطلاعات شخصی، علایق و نظرات و ارتباطات خصوصی افراد دست پیدا میکند و ممکن است این کار باعث ازبینرفتن امنیت شخصی افراد شود.
چندی پیش دادگاهی در برزیل، از گوگل تقاضای اجرای محدودیتهایی در سرویس اورکات کرد تا گروههای نژادپرستانه از اورکات حذف شوند. البته گوگل از اجرای این تقاضا سرباز زدهاست.
گوگل اعلام کرده چون سرورهای گوگل که مرتبط با اورکات هستند، در آمریکا قرار دارند، کلیه امور مربوط به آن مطابق قوانین آمریکا بوده و نمیتوان قوانین برزیل یا سایر دولتها را در آن دخیل کرد اما گروههای خاصی را که بر خلاف قوانین داخلی اورکات بودهاند، شناسایی و بستهاست.
هرچند که یاهو ۳۶۰ هنوز مورد استفاده قرارمیگیرد، اما کاربران ایرانی به سراغ سایتهای شبکههای اجتماعی کمتر معروف و حتی شبکههای اجتماعی ایرانی میروند.
با نگاهی به تعداد کاربران ۲۴ شبکه اجتماعی پرطرفدار دنیا (جدول)، به آسانی میشود میزان تاثیرگذاری این شبکهها را درک کرد. این شبکهها مجموعاً بیش از یک میلیارد کاربر دارند و اگرچه تعامل زیادی بین کاربران آنها هست، اما بههرحال رقم فوقالعادهای است.
ساعت : 11:30 am | نویسنده : admin
|
مطلب بعدی